Επιληψία και διαταραχές του λόγου. Όσο με τον χρόνο προχωράει ο πολιτισμός και η βελτίωση της τέχνης τηλεπικοινωνίας, τόσο περισσότερο αποκτούν ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος οι διάφορες διαταραχές του λόγου σε διάφορες ηλικίες. Ιδιαίτερα σε μια πολυγλωσσιακή και επικοινωνιακή κοινωνία όπως π.χ. στην Ευρώπη, το πρόβλημα των διαταραχών του λόγου μπορεί να γίνει δομικό για […]
Επιληψία και φαντασία. Αρκετοί ασθενείς που έχουν το ιδιαίτερο χάρισμα της φαντασίας, οι οποίοι το χρησιμοποιούν αρκετές φορές και επαγγελματικά, π.χ. ζωγράφοι, συνθέτες, συγγραφείς, διάφοροι καλλιτέχνες κλπ. διαπιστώνουν ξαφνικά μια σταδιακή μερική ή και ολική έκπτωση της ιδιαίτερα ανεπτυγμένης φαντασίας τους. Πρόκειται για μια δυσάρεστη εμπειρία, την αιτία της οποίας οφείλουν να ελέγξουν άμεσα σε […]
Επιληψία, αυπνία, παραυπνίες. Μια μικρή ή μεγάλη επιληπτική διαταραχή είναι δυνατόν να δημιουργήσει καταστάσεις αυπνίας, παραυπνιών ή και συνδυασμό των δύο. Είναι δε δυνατόν αυτή η κατάσταση να υπερκαλύψει για καιρό και αυτή την ήδη υπάρχουσα επιληπτική δραστηριότητα. Πιο χαρακτηριστικός είναι ο συνδυασμός σε παιδιά και εφήβους που δύσκολα γίνεται αντιληπτός, ώστε να φτάσει έγκαιρα […]
Τα 18 βήματα της ψυχοπάθειας στην επιληψία. Μια λοβοτομή ή ένας εγκεφαλικός τραυματισμός ύστερα από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προκαλεί πάντα ορφανικές βλάβες. Το πιο συνηθισμένο είναι να έχουμε τραυματισμούς κυρίως στον πρόσθιο μετωπιαίο λοβό με ανάλογες οξείες αντιδράσεις ή βραδέα εξελισσόμενα περιστατικά. Στα τελευταία ανήκουν κάποιες μορφές επιληπτικών κρίσεων σε ταυτόχρονη εμφάνιση με μια ψυχοπαθολογική […]
Λοβοτομές, επιληψία, ψυχοπάθεια. Μια λοβοτομή ή ένας εγκεφαλικός τραυματισμός ύστερα από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προκαλεί πάντα ορφανικές βλάβες. Το πιο συνηθισμένο είναι να έχουμε τραυματισμούς κυρίως στον πρόσθιο μετωπιαίο λοβό με ανάλογες οξείες αντιδράσεις ή βραδέα εξελισσόμενα περιστατικά. Στα τελευταία ανήκουν κάποιες μορφές επιληπτικών κρίσεων σε ταυτόχρονη εμφάνιση με μια ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία της προσωπικότητας του […]
Επιληπτικές κρίσεις επιθετικότητας. Όλες οι εκρήξεις θυμού που είναι συνδεδεμένες με ενδείξεις επιθετικότητας, μπορεί να είναι αποτέλεσμα επιληπτικών διαταραχών. Αυτό είναι πιο έντονο όταν συμβαίνει στην παιδική ηλικία ή όταν προϋπάρχει τραυματισμός. Σε αυτές τις περιπτώσεις η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία από ειδικό είναι απαραίτητη. Ο κύριος λόγος είναι ότι αυτή η κατάσταση μπορεί εξελικτικά […]
Όγκος με επιθετικότητα και θεραπεία. Ξαφνικά υπερβάλοντες θυμοί με τάσεις ή ακόμα και με σκέψεις εφαρμογής βίας χρειάζονται αναμφισβήτητα ιατρική συμβουλή. Αυτό μάλιστα πρέπει να γίνει το δυνατόν γρηγορότερο και με την βοήθεια ειδικού. Ο κίνδυνος παθολογικής κλιμάκωσης τέτοιων συμπεριφορών είναι τεράστιος και οι κίνδυνοι ανυπολόγιστοι. Σήμερα μια ειδική συμβουλή ίσως και με την συνδρομή […]
Η τέχνη του να εμβαθύνεις στην ψυχή του άλλου είναι σήμερα ένα θαυματουργό φάρμακο.
Ο πόνος γενικά σε όποιο σημείο του σώματος και να δημιουργείται έχει μία ορισμένη διαδικασία όπου διάφορα μόρια, αναλόγως με την κατασκευή τους, τον τόπο παραγωγής τους και τη σύνθεσής τους, δημιουργούν τα διάφορα άλγη.
Οι προσταγλανδίνες είναι ουσίες του ίδιου του σώματος που κατά κύριο λόγο εμφανίζονται στις απολήξεις των αισθητηριακών κλάδων του νεύρου στην περιφέρεια.
Υπάρχουν ειδικοί νευρώνες (νευρικά κύτταρα) και κυρίως τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού τα οποία είναι εξειδικευμένα στο να αντιλαμβάνονται τα ερεθίσματα του πόνου που προέρχονται από άλλα ειδικά νευροκύτταρα.
Εκτός από τους διάφορους οξείς κινδύνους και τα στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν μία αυτοκτονική τάση, υπάρχει και ο έλεγχος της καθημερινότητας ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στην Αγγλία σε εκτεταμένο ποσοστό ασθενών οι οποίοι παρουσίασαν αυτοκτονικές τάσεις ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν ή ακόμη το έκαναν, διαπιστώθηκε ότι οι αλκοολικοί διατρέχουν περίπου 6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κάτι τέτοιο.
Οι ενδοκρινικές διαταραχές κατά κύριο λόγο αποτελούν τις πρώτες παθολογικές αιτίες που δημιουργούν τη συμπτωματολογία της νόσου του πάρκινσον.
Γενικά στην επιληψία υπάρχει διαταραχή κατά περιόδους, τουλάχιστον της προσοχής, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Στο επίπεδο των οπισθίων κυττάρων του νωτιαίου μυελού υπάρχουν δίπολα κύτταρα όπου το ένα σκέλος τους φτάνει στην περιφέρεια, στους λεγόμενους νευροϋποδοχείς οι οποίοι καταγράφουν κάθε είδους ερέθισμα και κάθε μορφή επώδυνης κατάστασης, ενώ το άλλο άκρο καταλήγει εντός νωτιαίου μυελού όπου «παραδίδει» το επώδυνο ερέθισμα το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή κάποιου ειδικού μορίου στα περαιτέρω νευρικά κύτταρα που οδεύουν προς τον εγκέφαλο
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Τα τελευταία χρόνια μία γερμανική έρευνα του πανεπιστημίου της Βόννης έφερε στο φως μία νέα «ανακάλυψη» η οποία πραγματικά είναι πολύ χρήσιμη για τις βαριές μορφές επιληψίας.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος