Εγκέφαλος και ολογράμματα
Παλαιότερα, ήταν η ανάγκη στην καθημερινότητα, σε ότι αφορά την νευρολογική εξέταση, η πολύωρη έρευνα του ασθενούς με πρωτόγνωρα και τακτικά επώδυνα διαγνωστικά μέσα.
Παλαιότερα, ήταν η ανάγκη στην καθημερινότητα, σε ότι αφορά την νευρολογική εξέταση, η πολύωρη έρευνα του ασθενούς με πρωτόγνωρα και τακτικά επώδυνα διαγνωστικά μέσα.
Τον τελευταίο καιρό που οι πληθυσμιακές ομάδες γίνονται όλο και πιο ευπαθείς στις μικροβιολογικές και ιδιαίτερα ιογενείς λοιμώξεις, εμφανίζεται τακτικά όπως διαπιστώνουμε και στην Βιονευρολογική, η κλινική εικόνα της οξείας μυελίτιδας.
Οι φλεγμονές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο για την κατάσταση του νευρικού συστήματος και πρέπει από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, να εξασφαλίζουμε όσο γίνεται γρηγορότερα μια καθαρή εικόνα για τη κλινική διάσταση που έχει το πρόβλημα.
Στην ουσία πρόκειται για μια κατάσταση, διάδοχη, διότι μετά από κάθε μηνιγγίτιδα ακολουθεί και μια εγκεφαλίτιδα, τουλάχιστον όταν έχουμε ιογενείς λοιμώξεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία εδώ στην Βιονευρολογική.
Υπάρχουν μερικές μορφές επιληπτικών κρίσεων που εμφανίζουν τυπικό χαρακτήρα.
Γνωρίζουμε, ήδη, από πάρα πολλά χρόνια και από πολλές έρευνες πολλαπλών ινστιτούτων, ότι η κατάθλιψη «στεναχώρια» είναι ένα γεγονός εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Η αγγειογραφία γίνεται με πολλούς τρόπους· τοποθετώντας καθετήρες σε μια μεγάλη ή μικρή αρτηρία, διοχετεύοντας σκιαγραφικό με στόχο τον εγκέφαλο, όπου μετά παίρνουμε μια αναπαράσταση των αγγείων και κυρίως του συστήματος καρωτίδων έξω, μέσης και οπίσθιας όπου με την εικόνα αυτή διαγνώσκουμε διάφορες παθήσεις.
Οι υπέρηχοι ή το ντόπλερ έχουν δώσει στη νευρολογία μια ουσιαστική ώθηση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις. Στην Βιονευρολογική, χρησιμοποιούμε και το απλό ντόπλερ (b-made), καθώς επίσης και το διακρανιακό ντόπλερ.
Αρκετά τακτικά, τόσο νοσοκομειακά όσο και σε περιφερικά νευρολογικά ιατρεία, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, συνήθως, σε ασθενείς που διαμαρτύρονται για διαταραχές συνείδησης και συγκέντρωσης.
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Είναι η βαρηκοΐα που προκύπτει από την έντονη νευρική και αισθητήρια διαταραχή από την μία πλευρά (εικόνα).
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την διαταραγμένη λειτουργία της γεύσης και του χαμόγελου (εικόνα) που σχεδόν πάντα υποβαθμίζονται στην σημασία του από ασθενή και γιατρό.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Τόσο με τον μαγνητικό διακρανιακό ερεθισμό, μόνο ή και σε συνδυασμό με άλλα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, διαπιστώθηκε αρκετές φορές στην Βιονευρολογική μια ουσιώδης βελτίωση σε ότι αφορά την μετατροπή της ανηδονίας σε ευχαρίστηση.
Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, μπορεί να είναι και εκ γενετής αλλά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, πρόκειται για μια σχετικά περίπλοκη εξέταση, αλλά όταν υπάρχει ρουτίνα και γίνεται συνήθεια, είναι πάρα πολύ χρήσιμη.
Αναμενόμενα η επισκόπηση του κινητικού συστήματος, γίνεται με την οπτική εκτίμηση της οπτικής εικόνας, που παρουσιάζει ο μυς ή οι μύες.
Πάρα πολλές ασθένειες, όπως παραδείγματος χάρη τα συνηθισμένα αυχενικά σύνδρομα, ραιβόκρανα, εξωπυραμιδικές βλάβες κ.τ.λ. προκαλούν διαταραχές στη στροφή της κεφαλής.
Τα κατάγματα του κρανίου έχουν μια υψηλή επικινδυνότητα σε οποιοδήποτε σημείο και αν βρίσκονται.
Μια κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου ή όγκος, μεταξύ των άλλων, μπορεί να προκαλέσουν έντονες νευρολογικές διαταραχές πόνου, ορθοκυστικές παραισθησίες κ.τ.λ. όταν βρίσκονται στην περιοχή του νωτιαίου μυελού (εικόνα).