Οι επιληπτικές κρίσεις καταστρέφουν τον εγκέφαλο
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Οι επιληπτικές κρίσεις δείχνουν μια λειτουργική συμπεριφορά στον εγκέφαλο ανάλογη μ’ αυτήν μιας μεγάλης ορχήστρας κατευθυνόμενη από κάποιο μαέστρο.
Οι ευκαιριακές επιληπτικές κρίσεις αποτελούν καθημερινό γεγονός για όλους σχεδόν τους ανθρώπους, όμως πολλές φορές δε γίνονται αντιληπτές.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Στις επιληπτικές κρίσεις είναι χαρακτηριστικό ότι αλλάζει τελείως η συμπεριφορά του ατόμου όπως επίσης σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι αυτή η αλλαγή σταματάει απότομα, επανέρχεται και η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Η έλλειψη ντοπαμίνης σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί ένα «πάγωμα» των κινήσεων και αδυναμία σωστής λειτουργίας του νευρικού συστήματος.
Όταν επιληπτικές κρίσεις και διαταραχές του ύπνου συνυπάρχουν, η νόηση είναι αυτή που υφίσταται την πρώτη διαταραχή.
Ο κακός ύπνος ως γνωστόν αποτελεί ένα στοιχείο ταλαιπωρίας για κάθε μορφή νευρολογικής ασθένειας· ιδιαίτερα καταλυτικό ρόλο όμως έχει για την επιληψία.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές επιληψίας οι οποίες «εκφράζονται» συμπτωματολογικά κατά τη διάρκεια του ύπνου ή αμέσως μετά την αφύπνιση.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Από λειτουργικούς λόγους ή τραυματισμούς πολλές φορές προκύπτουν κάποια κενά στο «δίχτυ» του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου∙ αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται κάποιες «θύρες» εισόδου για διάφορες ουσίες.
Σε μερικές περιπτώσεις, αναμφισβήτητα ναι· πρόκειται για μια περιορισμένη επιληπτική δραστηριότητα, κυρίως λόγω της διαταραχής των νευρωνικών τόξων μεταξύ φαιάς ουσίας, υποθαλάμου και υπόφυσης
Στις επιληπτικές κρίσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα εμφανίζεται και μια υποθαλαμική βλάβη
Γενικά λόγω της υφιστάμενης φαρμακευτικής αγωγής αλλά και της ιδιομορφίας της εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, οι επιληπτικές κρίσεις κατά κανόνα προκαλούν μικρές ή μεγάλες στυτικές διαταραχές, διάφορης έντασης
Στις επιληπτικές κρίσεις υπάρχει πολλές φορές σαν μονοσυμπτωματική μια αμιγή εκδήλωση των στυτικών διαταραχών
Ο συνδυασμός επιληπτικής κρίσης και ημικρανίας, κυρίως με αύρα, εμφανίζεται σχετικά τακτικά, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι κλινικές εκδηλώσεις της νεφρικής προσβολής σε περιπτώσεις αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι οι επιληπτικές κρίσεις μέσα σε έντονη πρωτεϊνουρία, υπέρταση, φλοιϊκή νέκρωση και νεφρική ανεπάρκεια
Υπάρχουν αρκετές φορές νευρολογικά σύνδρομα, κυρίως με τη μορφή επιληπτικών συνδρόμων, που ταυτόχρονα παρουσιάζουν έντονες αρθραλγίες