Σπασμοί του προσώπου σε επιληπτικές κρίσεις
Αθώους, μικρούς ή έντονους σπασμούς, από τη μια μεριά ή και τις δυο εναλλάξ του προσώπου, έχουμε τακτικά στην εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων
Αθώους, μικρούς ή έντονους σπασμούς, από τη μια μεριά ή και τις δυο εναλλάξ του προσώπου, έχουμε τακτικά στην εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο
Σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών, σύμφωνα με την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, που ανέρχεται στο 4%-5%, οι καταστάσεις νυχτερινών φόβων, με αφύπνιση και ενούρηση, μπορούν να παρουσιαστούν
Σε πολλές μορφές ψυχώσεων έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων και το ανάποδο
Ο συνδυασμός βρίσκεται τακτικά κυρίως στις παιδικές ηλικίες, όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στην Βιονευρολογική.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Το στρες παραμένει ο μεγάλος κίνδυνος του ασθενούς με επιληπτικές κρίσεις.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Επιληψία και μείωση της οξυτοκίνης Διαρκείς επιληπτικές καταστάσεις διαφόρων μορφών και εντάσεων έχουν σαν αποτέλεσμα, στον εμβρυακό – παιδικό και αργότερα ενήλικα εγκέφαλο, τη μείωση αντιστάσεων και δράσεων σχετικά με το εξωτερικό περιβάλλον. Δυστυχώς, επειδή οι ανακαλύψεις αυτές είναι πρόσφατες, μέχρι τώρα δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη σε ότι αφορά θεραπεία επιληπτικών κρίσεων, με αποτέλεσμα […]
Οξυτοκίνη και επιληψία Ένας νευροδιαβιβαστής, η οξυτοκίνη που ουσιαστικά είναι ένα μικρό πεπτίδιο που παράγεται σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου και είναι ειδικό σε ότι αφορά καταστάσεις εμπιστοσύνης, συναισθημάτων και επαφής με το περιβάλλον (κυρίως πρόσωπα), επηρεάζεται πάρα πολύ σε κάποιες επιληπτικές καταστάσεις σε σημείο που πολλές φορές να προκαλεί και μη «διορθώσιμες» διαταραχές. Την […]
Η λειτουργία της 7R παραλλαγής ντοπαμίνης Πρέπει ίσως αυτήν την παραλλαγή να την αναφέρουμε ξεχωριστά για την ντοπαμίνη διότι είναι η πλέον χαρακτηριστική. Έχει αποδειχθεί δε από τις έρευνες που έχουν γίνει και σαν η βασική για μία μορφή επιληπτοειδούς συμπεριφοράς, κυρίως με επιθετικό χαρακτήρα στα παιδιά και είναι αυξημένη κατά 10-15 φορές από οποιαδήποτε […]
Επιληψία και «γκριμάτσες». Κατ’ αρχάς είναι συνήθης παρατήρηση η ύπαρξη από σειρά διαφόρων μυϊκών συσπάσεων στο πρόσωπο «γκριμάτσες» , σε διάφορες επιληπτικές καταστάσεις. Υπάρχουν δυο ιδιαιτερότητες. Η πρώτη είναι ότι η εμφάνιση αυτών των συσπάσεων είναι πιο τακτική στις γυναίκες και ιδιαίτερα σε καταστάσεις επιληπτικών κρίσεων με οργή, παράλληλα δε, ιδιαίτερα στις γυναίκες μπορεί να […]
Επιληψία και ημισφαίρια. Στις λεγόμενες εστιακές επιληπτικές κρίσεις έχουμε επιληπτικές καταστάσεις εμφανιζόμενες σημειακά από συγκεκριμένες περιοχές του ενός ή άλλου ημισφαιρίου. Οι εστιακές επιληπτικές κρίσεις διαφέρουν κλινικά στα δυο φύλα, ενώ παθογνωμικά έχουν την ίδια διαδικασία. Ο λόγος είναι ότι η «τοπογραφία» των ίδιων νευρονικών κυκλωμάτων είναι διαφορετική στα δυο φύλα. Έτσι πολλές φορές η […]
Λοιμώξεις «αγκαλιά» με επιληψία. Οι λοιμώξεις κάθε είδους, από μικρόβια, ιούς έως και παράσιτα επηρεάζουν και προκαλούν δυσλειτουργίες στο νευρικό σύστημα κεντρικό και περιφερικό. Αυτός είναι και ο λόγος που η παρουσία τους συμβαδίζει με επιληπτικές καταστάσεις ή αντιδράσεις. Τις επιδεινώνουν ή ακόμη χειρότερα τις περιπλέκουν και με άλλα νοσήματα διαφόρων ειδών. Ο συνδυασμός λοιμώξεις […]
Επιδημιολογία ψυχώσεων και επιληψίας. Η επιδημιολογία είναι η επιστήμη που εξετάζει την συχνότητα μιας νόσου σε τύπο, χρόνο και τόπο. Τελευταίες έρευνες του κλάδου αυτού έδειξαν ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερο ποσοστό εμφάνισης ψυχώσεων μέσα σε επιληπτικές καταστάσεις. Σε ορισμένες δε χώρες και μάλιστα τέτοιες χωρίς ιδιαίτερα υψηλές προδιαγραφές σε νευρολογικές κλινικές του είδους, τακτικά στην […]
Ο μάρτυρας για την δίκη και ο παρατηρητής για την επιληψία. Στο δικαστήριο σε όλες τις υποθέσεις κεντρική φιγούρα παραμένει ο μάρτυρας. Δηλαδή, το άτομο που είδε, άκουσε, κατέγραψε γεγονότα και μπορεί να τα πιστοποιήσει , έτσι που να καταλάβει ο δικαστής περί τίνος πρόκειται. Τον ρόλο του μάρτυρα του δικαστηρίου στην επιληψία τον έχει […]
Η αρχή της θεραπείας στην επιληψία . Η αρχή της επιληπτικής θεραπείας είναι το καλό ιστορικό. Αυτό αρχίζει πρώτα με έρευνα της οικογενειακής και κληρονομικής κατάστασης του ασθενούς. Γίνεται ακόμα έλεγχος για κληρονομικές παθήσεις νευροψυχιατρικού χαρακτήρα, που έχουν ξεχασθεί ή θεωρούνται άνευ σημασίας. Όσο πιο εκτενές είναι το ιστορικό, τόσο καλύτερα. Πάνω από το 30% των […]
Όταν αναφέρουμε τον όρο «κοινωνικός εγκέφαλος» εννοούμε εκείνη τη λειτουργία που με βάση την προσοχή συντονίζει το άτομο σε ότι αφορά κινήσεις άλλων, δικές του, παράλληλα με την κριτική του ικανότητα καθώς επίσης και τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα λάθη του.
Η διαταραχή της προσοχής στην επιληψία αποτελεί σχεδόν κανόνα και μόνο σε ελάχιστες κυριολεκτικά περιπτώσεις δεν εμφανίζεται.
Η υπνοβασία ακόμα κι αν υπήρξε σαν μεμονωμένο επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή ακόμα κι αν υφίσταται σαν γενετική προδιάθεση μπορεί να εμφανιστεί έντονα μετά από νευρολογικές ασθένειες.