Η σύγχρονη εκφόρτιση των νευρικών κυττάρων και η επιληψία
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Για τη νευρολογία η πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα χαρακτηρίστηκε από τη μορφή του Hans Berger.
Σε αρκετά επαγγέλματα και διάφορες κοινωνικές καταστάσεις παρατηρείται στέρηση ύπνου σε μεγάλο ή μικρό βαθμό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Οι διαταραχές του ύπνου παράλληλα με τις επιληπτικές κρίσεις επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά του ασθενούς.
Μια από τις χειρότερες μορφές κεφαλαλγίας είναι αυτή που συνδέεται με τις διάφορες φάσεις του ύπνου.
Είναι δύο καταστάσεις οι οποίες συνυπάρχουν σχεδόν πάντα.
Οι διαταραχές της σίτισης κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που συμβαδίζουν με τις επιληπτικές κρίσεις ή την υπνοβασία και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Η δευτεροπαθής ενούρηση εμφανίζεται μετά το πέμπτο έτος της ηλικίας του ατόμου, με ή χωρίς περιοδικότητα.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
O ρυθμός ανάπτυξης του βρέφους και ιδιαίτερα του εγκεφάλου του είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός που απ΄ τα πρώτα στάδια της ζωής μέχρι και την εφηβεία οι επιστήμονες τον παρακολουθούν πολύ εντατικά.
Ο κροταφικός λοβός αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση περιοχές του εγκεφάλου με συγκεκριμένες λειτουργίες, ανάλογα αν βρίσκεται στο δεξί ή αριστερό ημισφαίριο.
Οι επιληπτικές κρίσεις κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται λόγω διαταραχής του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Οι εμπύρετοι σπασμοί σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μια τελεσίδικη μορφή επιληψίας∙ αποτελούν απλώς έναν δείκτη προδιάθεσης για επιληπτικές κρίσεις.
Είναι γνωστό πλέον ότι μέσω νευροφυσιολογικών ερευνών με την καταγραφή του πολύωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος ακόμη και η μικρή διαταραχή κάποιων εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να προκαλέσει μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις∙ αυτή η γνώση όμως δεν είχε και την ανάλογη εξήγηση.
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Στη Βιονευρολογική, όπου παρουσιάζονται ασθενείς με στυτικές διαταραχές, κατά κανόνα χρησιμοποιούμε μια διερευνητική μέθοδο του γενικού νευρολογικού «τσεκ απ»
Πολλές φορές αρκετοί άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να μένουν για πάρα πολλή ώρα όρθιοι για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους
Οι αιτίες της «συγκοπής», όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, μπορεί να είναι πολλές
Το φυσιολογικό εγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται σταθερά από έναν α ρυθμό συχνότητας 8-9 Hertz και ύψους μέχρι 20 microvolts
Το νευροληπτικό σύνδρομο παρουσιάζεται πάντοτε σχεδόν με τη χορήγηση κάποιων ουσιών και ιδιαίτερα ύστερα από τη χορήγηση κάποιων νευροληπτικών ή αντιεπιληπτικών φαρμάκων ή σε συνδυασμό τους