Αϋπνία και επιληπτικές κρίσεις
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Οι ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται ότι είναι επιληπτόμορφες κρίσεις, χωρίς όμως να έχουν κάποια μορφή επιληψίας· παρουσιάζουν συμπτωματολογία επιληπτικών κρίσεων αλλά η αιτιολογία θεωρείται ότι βασίζεται περισσότερο στη διαταραχή της συμπεριφοράς και του συναισθήματος.
Χαρακτηριστικό των περισσότερων ψυχογενών κρίσεων είναι ότι κατά την εμφάνιση τους πολλές φορές συνοδεύονται από τονικοκλονικούς σπασμούς, παρόμοιων αυτών της επιληψίας.
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.
Οι εμπύρετοι σπασμοί σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μια τελεσίδικη μορφή επιληψίας∙ αποτελούν απλώς έναν δείκτη προδιάθεσης για επιληπτικές κρίσεις.
Μια σχετικά δύσκολη κλινική μορφή λόγω του ότι δε γίνεται άμεσα στο βάθος της αντιληπτή καμιά φορά και από τον ίδιο τον ασθενή είναι οι στυτικές διαταραχές σε διάφορες μορφές επιληπτικών κρίσεων
Η προλακτίνη και η τεστοστερόνη είναι οι ορμόνες, η ποικιλία των οποίων είναι αυτή που προσδιορίζει το βαθμό των στυτικών δυσλειτουργιών
Η επιληψία είναι μια νευρολογική νόσος που έχει περιγραφτεί από την αρχαιότητα από τον Ιπποκράτη ακόμη και βλέπουμε εδώ στη Βιονευρολογική με μεγάλο θαυμασμό ότι αυτά που αυτός έγραψε και τότε όρισε ή αν θέλετε «ανακάλυψε» ισχύουν μέχρι και σήμερα
Η πυκνοεπιληψία είναι η κλινική μορφή της επιληψίας που χαρακτηρίζεται από ένα «μείγμα» μικρών και μεγάλων κρίσεων, κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας
Στη νευρολογία, σε ότι αφορά το κομμάτι της επιληψίας και της γενικευμένης μεγάλης κρίσης, έχουν βρει οι γιατροί μια πολύ χρήσιμη κατανομή
Ιδιαίτερα τακτικά, σε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται η ιδιομορφία των κρίσεων αυτών που εμφανίζονται στο τέλος ή αμέσως μετά τον ύπνο
Φαίνεται περίεργο και όμως υπάρχουν πάρα πολλές δυσκολίες και στο κλινικό και στο εργαστηριακό γιατρό για τη διάγνωση της έγκυρης επιληψίας στα παιδιά
Πρώτα από όλα η φύση της ίδιας της ασθένειας.
Πολλές φορές η μορφή των επιληπτικών κρίσεων, η αλλαγή της κλινικής εικόνας που παρουσιάζεται από παιδί σε παιδί και ίσως παίζει μεγάλο ρόλο η άγνοια επί του γεγονότος, τόσο από τους γονείς, όσο και η μη σωστή εκτίμηση από τους ειδικούς
Υπάρχουν κάποιες μορφές επιληπτικών συνδρόμων και συγκεκριμένα αυτές που προέρχονται από τον προμετωπιαίο λοβό, όπως επίσης και η λεγόμενη ρολάνδιος επιληψία, οι οποίες έχουν την τάση να αυξάνουν τη συχνότητα των κρίσεων κατά τον ύπνο
Το πρόβλημα της έγκυρης διάγνωσης και «κατηγοριοποίηση» των παιδικών επιληπτικών σπασμών Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι η διάγνωση βασικά των επιληπτικών σπασμών και της επιληψίας στα παιδιά βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στο καλό ιατρικό ιστορικό . Μετά τα τελευταία χρόνια, έχει προστεθεί ένα πολύ αξιόλογο διαγνωστικό εργαλείο σε μια πάρα πολύ εκτεταμένη βελτίωση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, […]
Είναι να απορεί κανείς με τη φαντασία που έχει διατυπώσει ο Ιπποκράτης ορισμένα πράγματα
Η επιληψία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Ιατρικής. Μέχρι την τελευταία πενταετία υπήρχε μια έντονη προσπάθεια εύρεσης νέων θεραπευτικών λύσεων , κυρίως στο φαρμακευτικό τομέα
Ο ιππόκαμπος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός που καλείται έτσι λόγω της ομοιότητας που έχει με το θαλάσσιο ψάρι
Οι νέες έρευνες έχουν δείξει ότι οι σκληρές επιληπτικές κρίσεις που απέχουν και σε «υψηλά» φαρμακευτικά σχήματα είναι χαρακτηριστικό της ιπποκάμπιας σκλήρυνσης