Το «πίσω-μπρος» της εγκεφαλικής δραστηριότητας
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη του εγκεφάλου έχει δείξει ότι υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας μεταξύ του πρόσθιου και του οπίσθιου μέρους του εγκεφάλου.
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη του εγκεφάλου έχει δείξει ότι υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας μεταξύ του πρόσθιου και του οπίσθιου μέρους του εγκεφάλου.
Πολλές φορές βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο ζωής να έχουν διαφορετική εγκεφαλική απόδοση από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο εγκέφαλος για να «ξεπεράσει» την καθημερινότητα χρειάζεται μια ποσότητα ενέργειας από διάφορα τμήματα του εγκεφάλου.
Σαν πρωτοπαθής νυχτερινή ενούρηση χαρακτηρίζουμε την ούρηση που συμβαίνει στα πρώτα στάδια της παιδικής ηλικίας και κρατά μέχρι το πέμπτο έτος ζωής.
Μια διαταραχή του ύπνου στα πρώτα κυρίως στάδια του είναι αυτή της νυχτερινής ενούρησης· κυρίως εμφανίζεται ακούσια τις πρώτες πρωινές ώρες και είναι χαρακτηριστική στην παιδική ηλικία.
Ο εγκέφαλος έχει εκ γενετής την κληρονομική δυνατότητα και ευρωστία να έχει εκείνες τις δομές που παράγουν και προάγουν την ευφυΐα.
Όταν μιλάμε για ιεραρχία είναι λογικό να υπάρχει παράλληλα και ένας βαθμός σύγκρισης ανάμεσα σε άτομα και καταστάσεις που προέρχονται από άτομα.
Θα μπορούσαμε να πούμε γενικά ότι η λειτουργία του εγκεφάλου χωρίζεται σε τρία τμήματα τα οποία αλληλοσυνεργάζονται και δημιουργώντας κατάλληλα νευρωνικά τόξα ρυθμίζουν τη ζωή για να έχει μια ομοιομορφία και εξέλιξη.
Η κλίμακα συνείδησης είναι ο βασικός «βαθμολογικός» συντελεστής αντίληψης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που διαθέτει ο καθένας.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Ο εγκέφαλος γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της ιεραρχίας για τη βελτίωση της ζωής· γι’ αυτόν το λόγο έχει «δημιουργήσει» τα ανάλογα νευρωνικά τόξα τα οποία αποτελούν προϋπόθεση για την ύπαρξη της κοινωνικής ιεραρχίας.
Το «αρχέγονο» αίσθημα της πείνας αναπτύσσεται σε κάθε άνθρωπο και δημιουργεί με τα χρόνια, ακόμα και σε νέους πολιτισμούς όπου πλέον οι άνθρωποι μπορούν να ζουν έως και εκατό χρόνια, το αίσθημα της βουλιμίας· το αίσθημα, δηλαδή, ότι ποτέ δεν έχουμε αυτό που θέλουμε.
Το αίσθημα της πείνας που διακατέχει όλους τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή της γέννησης τους μέχρι το τέλος του βίου τους είναι χαρακτηριστικό.
Η ερωτική επιθυμία είναι μια επιθυμία για εξέλιξη της ζωής και δεν έρχεται απευθείας από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου· μην μπερδεύουμε την ελεύθερη βούληση με το αίσθημα της ερωτικής επιθυμίας, όσον αφορά την επιλογή του συντρόφου.
Η επιθυμία να ανήκουμε κάπου μαθαίνεται από τους γονείς στα μωρά αλλά ταυτόχρονα τα «μωρά» από την πρώτη στιγμή της ζωής τους έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου.
Η οργάνωση της ζωής γίνεται στον εγκέφαλο.
Η τεστοστερόνη που παράγεται μέσω της υπόφυσης του εγκεφάλου μετά από εγκεφαλικές διαδικασίες «ενοχλείται» από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Από την βρεφική ηλικία και μετά ο εγκέφαλος εξελίσσεται συνεχώς, στην αρχή με πολύ γρήγορο ρυθμό ο οποίος αργότερα βραδαίνει, χωρίς να παύει ποτέ να λειτουργεί.
O ρυθμός ανάπτυξης του βρέφους και ιδιαίτερα του εγκεφάλου του είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός που απ΄ τα πρώτα στάδια της ζωής μέχρι και την εφηβεία οι επιστήμονες τον παρακολουθούν πολύ εντατικά.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται όλο και περισσότερο ο καθετηριασμός του εγκεφάλου σε μερικές παθολογικές καταστάσεις, όπως π.χ. στα μελανώματα, όπου ο νευροχειρουργός εισέρχεται στην περιοχή που υπάρχει η νεοπλαστική διαδικασία μ΄ έναν ειδικό καθετήρα∙ επίσης γίνεται ταυτόχρονη έγχυση μαννιτόλης και κυτταροστατικών φαρμάκων ακριβώς στο σημείο που στερεοτακτικά έχει ήδη προσδιοριστεί.