Πόσο επικίνδυνη είναι η φωτοφοβία
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Πολύ τακτικά, από τα παιχνίδια που παίζει η ιατρική συμπτωματολογία είναι και το τρίπτυχο εγκεφαλική δυσλειτουργία μαζί με δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και διαταραχή της αναπνοής
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Εδώ στη Βιονευρολογική τις περιπτώσεις παχυσαρκίας τις αναλύουμε διεξοδικά, θεωρώντας ότι πρόκειται, κατά κύριο λόγο, για ένα φαινόμενο μετά από πρόβλημα εγκεφαλικής λειτουργίας.
Η πείρα εδώ μας καθοδηγεί να πιστεύουμε ότι πρόκειται μάλλον για τυχαία γεγονότα, κυρίως σε άτομα που έχουν ελαττωμένη κινητική ή αθλητική δραστηριότητα.
Το υδρόθειο είναι ένα αέριο που παράγεται από τον ίδιο τον οργανισμό, προκειμένου να συμβάλλει στο μεταβολισμό.
Οι πετέχειες είναι αιμορραγικά στίγματα που εμφανίζονται υποδόρια, πολύ τακτικά σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, είτε για λόγους κάποιας αναιμίας είτε για απότομη πτώση των θρομβοκυττάρων.
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι ουσιώδης για την καθημερινή πράξη.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, αυτό της επιληψίας, πολλές φορές βασίζεται, σε ότι αφορά το κλινικό νευρολόγο, σε μικρές παρατηρήσεις αλλά καταλυτικές για ότι αφορά την θεραπευτική αγωγή.
Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας. Συνήθως χτυπήματα στο κεφάλι μετά από τροχαίο ευθύνονται για επιληπτικές κρίσεις.
Στην Βιονευρολογική, δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία κατά την νευροψυχιατρική εξέταση, στις διαταραχές του επιπέδου της συνείδησης. Και βέβαια αυτό είναι και το ουσιώδες.
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή, ιδιαίτερα έντονη, που μπορεί όμως πολλές φορές να έχει και οργανική αιτία.
Το τρίξιμο των δοντιών ή αλλιώς «νυχτερινός» οδοντικός τριγμός θεωρείται και εκλαμβάνεται, δυστυχώς, και από ιατρικούς κύκλους πολλές φορές, σαν μια ατομική διαταραχή.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Η νευρογλοία αποτελεί το 85% της εγκεφαλικής ουσίας και σε ότι αφορά την λειτουργική της προσφορά υπήρξε μέχρι τα τελευταία 10 χρόνια τελείως υποτιμημένη.
Τα αυχενικά τραύματα κατά την πείρα που έχει αποκτηθεί στη Βιονευρολογική είναι αναγκαίο να επανεξετάζονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα τόσο νευρολογικά όσο και νευροφυσιολογικά.
Στην Βιονευρολογική εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι κεφαλαλγίες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των διαγνωστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.