Νευρολογία και ευφυΐα
Η νευρολογία είναι ο κλάδος των «πρακτικών» επιστημών που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ευφυΐα, τα παρακλάδια της, τον τρόπο λειτουργίας της και τη διαχείριση της.
Η νευρολογία είναι ο κλάδος των «πρακτικών» επιστημών που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ευφυΐα, τα παρακλάδια της, τον τρόπο λειτουργίας της και τη διαχείριση της.
Η εγκεφαλική δομή της ευφυΐας βασίζεται σ’ ένα γεγονός που το ξέρουμε από τις αρχές της φιλοσοφίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νευροεπιστημών έχουμε τη δυνατότητα να το «τοποθετήσουμε» σε μια πρακτική και επιστημονική βάση.
Υπάρχει στον εγκέφαλο ένας άξονας ο οποίος ρυθμίζει την επικοινωνία του υποθαλάμου με τον ανώτερο φλοιό και κυρίως με τον προμετωπιαίο λοβό.
Όταν το άτομο έχει πυρετό διακατέχεται από μια μικρή ή μεγάλη φοβία· αυτό γίνεται γιατί υπάρχει ένας αποσυντονισμός ερεθισμάτων σε συγκεκριμένους εγκεφαλικούς σχηματισμούς.
Πολλές φορές, ιδιαίτερα σε προχωρημένες ηλικίες, παρουσιάζεται το γεγονός της παθολογικής εμφάνισης της ακράτειας τόσο στα ούρα όσο και στα κόπρανα.
Όταν μιλάμε για ιεραρχία είναι λογικό να υπάρχει παράλληλα και ένας βαθμός σύγκρισης ανάμεσα σε άτομα και καταστάσεις που προέρχονται από άτομα.
Ο οίκτος είναι ένα κοινό ένστικτο που το έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος και αποτελεί μια «λειτουργία» που παράγεται στο νεοεγκέφαλo.
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε να πούμε γενικά ότι η λειτουργία του εγκεφάλου χωρίζεται σε τρία τμήματα τα οποία αλληλοσυνεργάζονται και δημιουργώντας κατάλληλα νευρωνικά τόξα ρυθμίζουν τη ζωή για να έχει μια ομοιομορφία και εξέλιξη.
Όντως υπάρχουν κάποιοι φόβοι που είναι υπερβολικοί, αναίτιοι και ανεξήγητοι· ωστόσο δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους δαμάσουμε, μη καταλαβαίνοντας το λόγο.
Ο νεοεγκέφαλος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύσσεται τελευταίο και είναι μεγαλύτερο σε όγκο, διασυνδέσεις και συνάψεις· πρόκειται για το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει με τη συνείδηση του ανθρώπου όλη τη ζωή του.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη περιοχή στον εγκέφαλο που λέγεται υποθάλαμος, ο οποίος συμβάλλει τα μέγιστα σε ότι αφορά τη ρύθμιση διάφορων ενστίκτων, κυρίως αυτά που έχουν σχέση με τον έλεγχο των υγρών του σώματος, τη θερμοκρασία και την επαφή.
Η κλίμακα συνείδησης είναι ο βασικός «βαθμολογικός» συντελεστής αντίληψης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που διαθέτει ο καθένας.
Η κλίμακα ευφυΐας έχει άμεση σχέση με τα ένστικτα του ανθρώπου που βρίσκονται εντός των νευρωνικών διατάξεων του εγκεφάλου.
Η αντίληψη είναι μια ανώτερη πνευματική λειτουργία που προκύπτει από το συνδυασμό και τη «συνεργασία» διάφορων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
O συσχετισμός της ιεραρχίας με τις νευροψυχιατρικές ασθένειες φαίνεται παράδοξος.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Η επιθετικότητα, έτσι όπως την συναντάμε στη σύγχρονη στρεσογόνo ζωή σε διάφορες μορφές, είναι αποκλειστικά μια διαταραχή των συστημάτων της ιεραρχίας που γνωρίζει το κάθε άτομο.