Που «κάθονται» τα αισθήματα;
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει ένας σχηματισμός, το λεγόμενο «δρέπανο» του εγκεφάλου, η λειτουργία του οποίου είναι να σταθμίζει την ένταση των ενστίκτων και των αισθημάτων.
Από έρευνες, εμπειρία αλλά και από τη σύγχρονη νευροεπιστήμη είναι πλέον γνωστό ότι σχεδόν τα πάντα γύρω μας είναι ένα προϊόν συνεχούς εξέλιξης.
Ο εγκέφαλος έχει ορισμένα τμήματα τα οποία ανάλογα με τη λειτουργία τους κατευθύνουν τη ζωή μας χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβανόμαστε.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι ψυχογενείς κρίσεις έχουν και αυτές μια παθογένεια η οποία πρέπει ιατρικά να διερευνάται πάντοτε και να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, αν και είναι γνωστό απ’ την αρχαιότητα ότι οι ψυχογενείς κρίσεις είναι επιληπτόμορφες καταστάσεις που βασίζονται σ’ ένα διαφορετικό μηχανισμό απ’ αυτόν των επιληπτικών κρίσεων.
Η απόπτωση είναι ένα «μεταφαινόμενο» το οποίο παρατηρείται σε παραλύσεις από μετατραυματικές βλάβες του νωτιαίου μυελού· οφείλεται κατά κύριο λόγο στις λοιμώξεις υγιών ιστών που είναι σε γειτνίαση με τους παθολογικά τραυματισμένους ιστούς.
Η οικονομία και μάλιστα η σύγχρονη Δυτική έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία.
Πρόκειται κατά κύριο λόγο για ανθρώπους τρομερά εγωμανείς αλλά ταυτόχρονα και έντονα ψυχαναγκαστικούς, οι οποίοι κατά κανόνα παρουσιάζουν κέρδη τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και τις αποδόσεις της εταιρείας.
Η παραβατική συμπεριφορά χαρακτηρίζει πάρα πολύ τους νέους μάνατζερ και ιδιαίτερα εκείνους που βιάζονται να γίνουν επιτυχημένοι, πλούσιοι χωρίς να έχουν την ανάλογη δομή της προσωπικότητας για αρχηγικές θέσεις.
Δυστυχώς όσο και αν έχει γίνει γνωστό ότι κάθε τρίτος πολίτης πάσχει από μια αλλεργία, οι αλλεργίες δεν έχουν αναλυθεί αρκετά για την παθογένεια τους, ιδιαίτερα όσον αφορά το νευρωνικό σύστημα.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Καινούργιοι υπολογισμοί που έγιναν από παγκόσμιους οργανισμούς έχουν δείξει ότι περίπου το 90% των εξόδων για τη νόσο του Alzheimer τo 2010 έχει μοιραστεί σε 70% στη Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό κατανέμεται στις φτωχές και υποανάπτυκτες χώρες.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλο άρθρο, στη νόσο του Alzheimer κυρίως ο θεράπων ιατρός «ψάχνει» να βρει τους «δείκτες» της νόσου∙ είναι μια σωρεία κυρίως κλινικών αλλά και εργαστηριακών, ιστορικών δεδομένων, τα οποία τα αναπτύσσει μέσα στο διαγνωστικό πλαίσιο, προκειμένου να έχει την εντύπωση της πιθανής διάγνωσης της νόσου του Alzheimer.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
Ανάλογα με το πώς μας παρατηρούν, ποιοι είναι αυτοί που το κάνουν, πως είναι ενδεδυμένοι, ποιο φύλο έχουν, πόσοι είναι κ.τ.λ., αντιδρούμε πολύ διαφορετικά
Ο φόβος του «κοινωνικού αποκλεισμού» δεν είναι κάτι εξειδικευμένο ούτε κάτι γενετικά προσδιορισμένο▪ αποτελεί μια διαδικασία εκμάθησης που κάθε άτομο ξεκινάει
Η κοινωνική πίεση που είναι στην ουσία ένα πολύ μεγάλο δυναμικό, το οποίο άσχετα από έξω πως και με τι σκοπό εξασκείται, το αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι σαν ένα έντονο αίσθημα άγχους με την πίεση να προσαρμοστούμε στις εξωτερικές καταστάσεις
Η ανάγκη της ένταξης αποτελεί πλέον μια από τις ουσιαστικότερες υπαρξιακές ανησυχίες του ατόμου
Ορισμένες φορές διερωτόμαστε και οι ίδιοι γιατί κάνουμε πράγματα τα οποία δεν θέλουμε και μάλιστα εμμένουμε σε αυτά, αν και γνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος
Οι ιοί βρίσκονται βέβαια σε κάθε ζωντανό οργανισμό έτσι και αλλιώς και άρα μέσα στο ανθρώπινο σώμα