Αυχενικό σύνδρομο και ο “Λαιμός του κύκνου”
Πρόκειται για περιπτώσεις κύφωσης, που εμφανίζονται μετά από χειρουργική αντιμετώπιση αυχενικών προβλημάτων.
Πρόκειται για περιπτώσεις κύφωσης, που εμφανίζονται μετά από χειρουργική αντιμετώπιση αυχενικών προβλημάτων.
Η χειρουργική προσπέλαση για θεραπεία συνεπειών του αυχενικού συνδρόμου όπως είναι μυελοπάθειες, στενώσεις ή σπονδυλόφυτα γίνεται πλαγιοκοιλιακά.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν έρθει σε εφαρμογή επαναστατικές μέθοδοι στην αντιμετώπιση προβλημάτων χρόνιων αυχενικών συνδρόμων.
Το μεγάλο δίλλημα, στην περίπτωση ενός αυχενικού συνδρόμου με μυελοπάθεια ή στένωση του αυχενικού αυλού, είναι εάν και ποτέ επεμβαίνουν χειρουργικά.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι το «σφύριγμα» στο αυτί ή αλλιώς εμβοές, επρόκειτο για μια διαταραχή της κυκλοφορίας σε ότι αφορά κοχλιακό νεύρο και λαβύρινθο. Πολλές φορές όμως η αληθινή ουσία βρίσκεται αλλού.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.
Τα σφυρίγματα ή αλλιώς εμβοές είναι πλέον ένα καθεστώς που προσβάλλει πάνω από διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, σε κλινική πλέον μορφή.
Ο θόρυβος είναι ένας καθημερινός σύντροφος του ανθρώπου που δεν σταματάει εικοσιτέσσερεις ώρες το εικοσιτετράωρο να το συνοδεύει σε κάθε κίνηση.
Υπάρχουν πολλές μορφές εμβοών, που ταλαιπωρούν τους ασθενείς και εμφανίζονται εντελώς στα ξαφνικά ή ύστερα από κάποιο σημαντικό επεισοδιακό γεγονός, το οποίο συνοδεύεται από έντονο στρες.
Πάρα πολλές φορές ,υπεύθυνα για τις εμβοές στα αυτιά και μετά από έντονο στρες, που προκαλούν διάφορες αρρώστιες, είναι τα ίδια τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούμε για τις περιπτώσεις αυτές.
Στην Βιονευρολογική, υπάρχουν πάρα πολλά προγράμματα της λεγόμενης διανοητικής εκπαίδευσης με εικονική νόηση.
Πρόκειται για σεξουαλικά στοιχεία συνδεδεμένα με υπνικές ψευδαισθήσεις που συμβαίνουν στο στάδιο εκείνο όπου ο άνθρωπος είναι μεταξύ ύπνου «ξύπνιου».
Μια μέθοδος που αρχίζει και παίρνει έκταση πλέον, η λεγόμενη DTI (Diffusion Tensor Imaging) έχει καταδείξει αυτό που ήδη και πολλά χρόνια νευροφυσιολογικά ήταν γνωστό στη Βιονευρολογική, ότι δηλαδή υπάρχει στον εγκέφαλο ένα συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο το οποίο συνδέει πέντε ουσιαστικές περιοχές που διέπουν την καθημερινότητα σε ότι αφορά τρόπο ζωής, αντιδράσεις, συναισθήματα, κινήσεις και γενικά καταστάσεις αλληλοεπηρεασμού.
Η κατάθλιψη είναι μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που μέχρι τώρα θεωρούσαν οι επιστήμονες ότι προέκυπτε από συνδυασμό διαταραχής πολλών νευρωνικών τόξων.
Η νόσος του Crohn είναι μια φλεγμονή του εντέρου που μέσω των απολήξεων του νευρικού συστήματος προκαλεί τόσο ενδοπεπτικά όσο και εξωπεπτικά, όπως σε αρθρώσεις, δέρμα κ.τ.λ., έντονες φλεγμονές που μπορούν μερικές φορές να φτάσουν και σε ακραία σημεία.
Πρόκειται για μια τεχνική που έκανε την είσοδο της στην νευρολογία, λύνοντας πάρα πολλά διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζεται με την αγγειογραφία και έχει στόχο τον εμβολιασμό ειδικών αγγείων έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν αιμορραγία.
Η καρδιακή βαλβιδοπάθεια είναι ένας παράγοντας διαταραχής της καρδιακής και κατά συνέπεια όλης της αιματικής κυκλοφορίας.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.
Ακόμη και σήμερα στη νευρολογία χρησιμοποιήθηκαν τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά, προκειμένου να γίνει μια έρευνα της διαδρομής ενός ερεθισμού από την περιφέρεια του σώματος στον εγκέφαλο.