Οι φάσεις του έρπη και το νευρικό σύστημα
Η λοίμωξη από έρπη κυρίως στο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από δύο φάσεις.
Η λοίμωξη από έρπη κυρίως στο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από δύο φάσεις.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση, κατά κύριο λόγο, προέρχεται από λοιμώξεις του ιού Epstein-barr αλλά και άλλων κλάδων των ερπητοϊών.
Χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι κατά κύριο λόγο μεταδίδει τον ιό του Epstein -barr, δηλαδή του υπευθύνου για την κλινική της εμφάνιση, με το σάλιο.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση έχει το χαρακτηριστικό ότι μπορεί να μείνει για πάρα πολύ καιρό κλινικά «σιωπηλή» σε διάφορα μέρη του σώματος και κυρίως στο νευρικό σύστημα.
Σε πρώτο, δεύτερο, ακόμη και τρίτο στάδιο, μετά από μία λοιμώδη μονοπυρήνωση υπάρχει κατά κανόνα και μία προσβολή του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του τμήματος του εγκεφάλου.
Τουλάχιστον στην πρώτη πιθανή εμφάνιση μίας λοιμώδους μονοπυρήνωσης, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να ξεχωρίσουμε αν αυτό είναι κάτι διαφορετικό από ένα σύνηθες κρύωμα.
Λόγω του ότι ο ιός του Epstein-barr που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση έχει τη δυνατότητα να «κρύβεται» εντός του οργανισμού και να προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα μόνο εν μέρει, δηλαδή τόσο όσο να μη γίνεται συχνά η αντίδραση εναντίον του, έχουμε πολλές φορές το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της μη γρήγορης κλινικής εκτίμησης.
Το κύριο χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι ο υπεύθυνος ιός, δηλαδή ο ιός του Epstein-barr, ή κάποιος άλλος ιός του έρπη μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μία καινούργια επιπλοκή της ασθένειας.
Σύγχρονες νευροφυσιολογικές εξετάσεις με τα αποτελέσματά τους έχουν δείξει ότι όντως υπάρχει μία διαδικασία διαχωρισμού συνειδητών και μη συνειδητών καταγραφών στον εγκέφαλο.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, τα στοιχεία του κεραυνοβόλου έρωτα ξεκινούν από την οσμή.
Ο «κύκλος πάπετς» αποτελεί τη λειτουργική συνέχεια στο μεταίχμιο του εγκεφάλου που διαταράσσεται όταν υπάρχει έλλειμμα οξυγόνου του εγκεφάλου.
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε στην καθημερινότητά μας τι είναι αυτό το ιδιαίτερο που μας συγκινεί στην αναζήτηση της ηδονής, πως αυτό γίνεται και με τι τρόπο αντιμετωπίζεται εάν είναι καταπιεστικό.
Αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο τρόμος, η οργή, η αηδία, βρίσκονται και παράγονται και γίνονται βιώματα μέσω της λειτουργίας του μεταιχμιακού συστήματος.
Μία συνηθισμένη εικόνα που παρατηρείται ύστερα από καρδιακά εμφράγματα είναι η εμφάνιση μίας μικρής ή μεγάλης κατάθλιψης σε ασθενείς που υπέστησαν αυτά.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Ο πόνος γενικά σε όποιο σημείο του σώματος και να δημιουργείται έχει μία ορισμένη διαδικασία όπου διάφορα μόρια, αναλόγως με την κατασκευή τους, τον τόπο παραγωγής τους και τη σύνθεσής τους, δημιουργούν τα διάφορα άλγη.
Είναι σίγουρο πλέον ότι στις επώδυνες καταστάσεις έναν πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζουν οι λεγόμενοι δίαυλοι του ασβεστίου πάνω στις μεμβράνες των κυττάρων.
Οι νέες εφαρμογές, γνώσεις και τεχνικές έχουν προσφέρει νέες μεθόδους στην αντιμετώπιση των πόνων.
Από το ξεκίνημα της ιατρικής και των θεραπειών της για τον πόνο είναι γεγονός ότι το έγκαιρο «μπλοκάρισμα» της επώδυνης διαταραχής παίζει μεγάλο ρόλο στη θεραπεία.
Η καψαϊκίνη όπως έχουμε αναφέρει είναι ένα μόριο-υποδοχέας το οποίο παίζει το ρόλο ενός διαύλου ιόντων.