Επιληψία και φύλο
Η λειτουργία του εγκεφάλου σαφώς και διαφέρει σε ειδικές κατευθύνσεις που σχετίζονται με ορμονικές προδιαγραφές σε άνδρες και γυναίκες.
Η λειτουργία του εγκεφάλου σαφώς και διαφέρει σε ειδικές κατευθύνσεις που σχετίζονται με ορμονικές προδιαγραφές σε άνδρες και γυναίκες.
Υπάρχουν ορισμένα σύνδρομα θυμού που κλινικά ακόμα υποδεικνύουν μία επιληπτική συμπεριφορά.
Η διαπαιδαγώγηση και ιδιαίτερα η σεξουαλική έχει άμεση εγκεφαλική «πρόσβαση».
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Η μέτρηση της ηδονής στον εγκέφαλο γίνεται με έμμεσο τρόπο.
Το σύστημα της επιβράβευσης στον εγκέφαλο είναι θεμελιώδες για την ευδαιμονία του ατόμου.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα της παπαρούνας σαν φάρμακα κυρίως για τον πόνο και τις αϋπνίες.
Ο εθισμός που προκαλεί εξάρτηση σ’ ένα άτομο φτάνει στην ολοκλήρωσή του όταν αυτό το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, ακόμα και αν γνωρίζει πως θα υποφέρει γι’ αυτήν την αδυναμία ελέγχου των πράξεών του.
Είναι γνωστό πλέον ότι η κατανομή του ηλεκτρικού φορτίου στον εγκέφαλο είναι προϋπόθεση ισορροπίας.
Την ατομική αντίληψη περί πραγματικότητας την διαμορφώνει κανείς καθώς αρχίζει να λειτουργεί συνειδητά και όχι απολύτως μηχανικά.
Το σύνολο των φαινομένων, διαδικασιών και εντυπώσεων που υπάρχουν γύρω από το άτομο, του δημιουργούν την αίσθηση της πραγματικότητας.
Σήμερα η έννοια του «επιληπτολόγου» γιατρού λειτουργεί πλέον θεσμικά.
Η έννοια του αρχείου παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση και θεραπεία των επιληπτικών συνδρόμων.
Επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται ιδιαίτερα τακτικά σε περιπτώσεις θρομβοπενίας με παρουσία αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου.
Στους γηραιούς ασθενείς η απότομη αλλαγή της καθημερινότητας δημιουργεί ψυχικά τραύματα.
Ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για τους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις είναι η έγκαιρη προειδοποίηση ότι πρόκειται να έρθει μία τέτοια κρίση.
Η απότομη ριζική μεταβολή περιβαλλοντικών στοιχείων διαταράσσει έντονα την αντίληψη της πραγματικότητας στον ασθενή με επιληπτικές διαταραχές.
Δεκαετίες πλέον τώρα είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεκτό ότι η επιληψία δεν είναι μία ψυχική νόσος.
Τα τελευταία τρία χρόνια υφίσταται μία αλλαγή της πραγματικότητας, αντιληπτή σαν βίωμα με διαφορετικό τρόπο, ιδιαίτερα σε ασθενείς με επιληπτικά σύνδρομα.
Κατά την παιδική και εφηβική ηλικία κυρίως υπέρβαρα παιδιά παραπονιούνται για υπέρμετρη κούραση ή επεισόδια υπνηλίας κατά το μάθημα ή ακόμη και σε προσπάθεια άσκησης.