«Άξονας» εγκεφάλου-εντέρου, επιληψία
Τα τελευταία πέντε χρόνια, εντατικές έρευνες σχεδόν σ’ όλα τα δυτικά πανεπιστήμια έφεραν στο φως νέες γνώσεις που σχετίζονται με την αλληλεπίδραση που έχει ο εγκέφαλος με το έντερο.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, εντατικές έρευνες σχεδόν σ’ όλα τα δυτικά πανεπιστήμια έφεραν στο φως νέες γνώσεις που σχετίζονται με την αλληλεπίδραση που έχει ο εγκέφαλος με το έντερο.
Σε χρόνιες καταστάσεις της νόσου του Crohn, από τον κλινικό γιατρό δεν πρέπει να διαφεύγει και ο έλεγχος των μυών.
Σε αρκετές κλινικές εικόνες, κυρίως σε παιδιά, υπάρχει κοινή εμφάνιση μικρών ή μεγάλων επιληπτικών κρίσεων και γαστρεντερικών διαταραχών.
Η διεισδυτική (stricturing) μορφή της νόσου του Crohn είναι χαρακτηριστική για τη δημιουργία τοπικών αποφράξεων και συριγγίων μεταξύ εντέρου και άλλων ιστών ˙κυρίως δε, μεταξύ εντέρου και δέρματος ή εντέρου και ουροδόχου κύστεως.
Σε ορισμένες κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα ατόμων με αυτοάνοση προδιάθεση, υπάρχει η εμφάνιση «πλεξίματος» συμπτωμάτων μεταξύ της νόσου Crohn, διαταραχών δέρματος και επιληπτικών κρίσεων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα περίθαλψης γηραιών ασθενών που εισέρχονται σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης είναι η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, μικρών ή μεγάλων, συνοδευόμενη από μία ακραία σύγχυση με τη μορφή «υστεριών».
Τα άτομα της τρίτης ηλικίας κατά κανόνα εμφανίζουν ένα βασικό πρόβλημα με τις εγκεφαλικές λειτουργίες.
Στο φαινόμενο του γήρατος κάθε αλλαγή του περιβάλλοντος αποτελεί και ένα «σοκ».
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Στο φαινόμενο του γήρατος σχεδόν πάντα εμφανίζεται το πρόβλημα των επιληπτικών κρίσεων μετά από πολυφαρμακία.
Ο εγκέφαλος διαθέτει, όσο οι νευρώνες του είναι ζωντανοί, ένα ηλεκτρικό φορτίο που κυκλοφορεί με τη «μορφή» βιοηλεκτρικού ρεύματος. Σε φυσιολογικές καταστάσεις ζωής, το ηλεκτρικό ρεύμα αυτό φροντίζει όχι μόνο για την ήρεμη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και τη διατήρηση της ύπαρξής του. Τοπικές ή γενικευμένες διαταραχές του βιοηλεκτρικού αυτού ρεύματος, προκαλούν άμεσα λειτουργικές διαταραχές […]
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο πανεπιστήμιο Μακ-Γκιλ του Μόντρεαλ του Καναδά, δύο πρωτοπόροι νευροεπιστήμονες, ο Τζέιμς Όλντ και ο Πήτερ Μίλνερ, πρότειναν την ιδέα ενός εγκεφαλικού «κέντρου» ηδονής.
Η μόνη επιδίωξη κάθε ατόμου είναι η ευδαιμονία.
Τα τελευταία χρόνια οι ιοί polyoma εντοπίζονται όλο και τακτικότερα σε ομάδες ανθρώπινου πληθυσμού.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Ασφαλώς ναι και μάλιστα οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται με απώλεια ή ελάττωση των γνωστικών λειτουργιών μπορεί να είναι η απαρχή της συμπτωματολογίας.
Μία δεκαετία είναι σχεδόν πάντα ο κύριος χρόνος ανάπτυξης της νόσου σ’ όλες της τις εκφράσεις της.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα σπουδαίο νευροδιαβιβαστή˙ μία ουσία δηλαδή η οποία προκαλεί εκείνες τις διεγέρσεις στα εγκεφαλικά κύτταρα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αρμονία των κινήσεων.
Πλαστικότητα είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να προσαρμόζει ανά πάσα στιγμή τη λειτουργία του σε νέες καταστάσεις σε σχέση με το περιβάλλον του.
Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ψυχιατρική συμπτωματολογία τόσο μελαγχολικών όσο και άλλων νευρωτικών καταστάσεων, η αντικαταθλιπτική αγωγή έχει δείξει ότι ταυτόχρονα βελτιώνει τη μνήμη.