Τι φέρνει τη λαιμαργία;
Η λαιμαργία, πέρα από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα, είναι και ένα «παγκόσμιο» πρόβλημα μιας ιδιαίτερης νοσολογικής αιτίας που οδηγεί σε υπέρβαρα άτομα
Η λαιμαργία, πέρα από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα, είναι και ένα «παγκόσμιο» πρόβλημα μιας ιδιαίτερης νοσολογικής αιτίας που οδηγεί σε υπέρβαρα άτομα
Γκρελίνη, λεπτίνη, αυξητικός παράγοντας κ.τ.λ. είναι ορμόνες που παράγονται στον εγκέφαλο σε διάφορες περιπτώσεις με διαφορετικές αναλογίες και ποσότητες
Στην παιδική ηλικία, πριν τη σύγκλιση των επιφύσεων των οστών, όταν έχουμε υπερβολική έκρηξη της αυξητικής ορμόνης λόγω «υπερπαραγωγής» της στα ηωσινόφιλα κύτταρα της υπόφυσης, τότε έχουμε το φαινόμενο του γιγαντισμού
Πάρα πολύ τακτικά, ιδιαίτερα σε γηραιότερους ασθενείς, οι οποίοι έχουν και προβλήματα κυκλοφοριακά ή καρδιοαγγειακά και κυρίως υπέρτασης, παρατηρείται ένας στιγμιαίος έντονος ίλιγγος με διαταραχή της θέση και της ισορροπίας, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει εφιδρώσεις, αστάθεια και καμία φορά απώλεια της στάσης του σώματος (αβασία), έτσι ώστε ο ασθενής να πέφτει κάτω, αισθανόμενος ότι κάποιος του «έκοψε» τα δυο πόδια απότομα
Παρεισφρύουσες είναι οι σκέψεις εκείνες που μπαίνουν στο πνευματικό όργανο του εγκεφάλου και απωθούν τα άτομα προς παραγωγή και δημιουργικότητα
Από τη βρεφική ακόμη ηλικία, ο εγκέφαλος μπαίνει σε μια διαδικασία αξιολόγησης των σκέψεων και των ειδικών σχηματισμών που «περνάνε» από αυτόν
Σε πάρα πολλούς ασθενείς, όταν έχουμε μια εγκεφαλική διαταραχή, η οποία «ταράζει» την ισορροπία της ζυγαριάς μεταξύ του αληθινού και της φαντασίας, τότε προκύπτουν νοητικά κενά, τα οποία ο ασθενής ή τα καταλαβαίνει εν μέρει ή δεν καταλαβαίνει καθόλου
Πρόκειται για μια διαταραχή που συμβαίνει στα τριχοειδή κύτταρα του έσω ους και παρουσιάζει μια ευαισθησία, αυξάνοντας τους χαμηλούς τόνους( υπερακουσία) και «κατεβάζει» τους δυνατούς ήχους
Η κοινωνικοακουσία είναι κάτι που εμφανίζεται κυρίως στους γηραιότερους ανθρώπους που παρουσιάζουν μια ιδιαιτερότητα, σε ότι αφορά την αντίληψη των ήχων
Σε όλα αυτά τα χρόνια που κάνουμε διεξοδικές εξετάσεις του εγκεφάλου στη Βιονευρολογική, διαπιστώνουμε ότι αυτός «συνυπάρχει» με ιούς
Η συστηματική άσκηση του νου, η καλλιέργεια της ισορροπίας, οι εσωτερικές μεταμορφώσεις, καθώς επίσης και οι εξωτερικές πνευματικές καταστάσεις λαμβάνονται και επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο, αλλά ταυτόχρονα, μέσω της επεξεργασίας αυτής, δημιουργούν εκείνες τις προϋποθέσεις που ο ίδιος ο εγκέφαλος έχει «ανακατατάξει» στη δομή του
Μια «εξελισσόμενη» ασθένεια με ψυχικές προεκτάσεις είναι όταν νεαρά άτομα έχουν έντονο αίσθημα εγκατάλειψης και φόβου, σε ότι αφορά το πρόσωπο του γονέα
Οι προσταγλανδίνες είναι κάποιες εγκεφαλικές ουσίες, οι οποίες βρίσκονται μέσα στα αγγεία του εγκεφάλου και ανάλογα με την περίπτωση και τη σύνδεση που έχουν, προκαλούν αγγειοδιαστολή ή αγγειοσυστολή ή δημιουργούν συσσώρευση στοιχείων του αίματος, έτσι ώστε να γίνονται κάποια έμβολα, τα οποία αργά και σταθερά προχωράνε μέσα στον αυλό των αγγείων, δημιουργώντας διάφορες διαταραχές της αιμάτωσης σε ανάλογες περιοχές του εγκεφάλου
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η βάση κάθε εγκεφαλικού επεισοδίου, και αυτό το ανακαλύπτουμε εδώ στη Βιονευρολογική με τις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, είναι στη διαταραχή μιας ηλεκτρικής «τροφοδότησης» του εγκεφάλου
Ο Μεγάλος Έλληνας γιατρός τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Ιπποκράτης, ανακάλυψε κάτι το οποίο άργησε περίπου εικοσιπέντε χρόνια να επιβεβαιωθεί και να ισχύει, όπως αυτός είχε πρωτοπεί
Η ψυχοθεραπεία, με τη χρήση του λόγου, δημιουργεί μνημονικά ερεθίσματα που με τη σειρά τους προκαλούν βιοχημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο
Ο λιπώδης ιστός που μερικές φορές υπερτρέφεται, έτσι ώστε να εκκρίνει κάποιες φλεγμονώδεις ουσίες, αποτελεί τη βάση για πάρα πολλές εκφυλιστικές εγκεφαλικές καταστάσεις
Η πιο τακτική επιπλοκή σε διαταραχή μιας καρδιακής δυσλειτουργίας ή της ύπαρξης κάποιου αορτικού ανευρύσματος και ιδιαίτερα όταν αυτό προσπαθεί κάποιος να το θεραπεύσει χειρουργικά, είναι η περιπλοκή ενός εγκεφαλικού ή μυελικού εμφράκτου
Σε καμία περίπτωση, η διάγνωση μιας μυελοπάθειας , όταν υπάρχουν οι διαταραχές βάδισης, αίσθησης , ισορροπίας κ.τ.λ., δεν είναι σχεδόν ποτέ ένα κλινικά μεμονωμένα σύνδρομο
Με βασικές έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, έχει βρεθεί ότι υπάρχει σίγουρα μια «ανταλλαγή» νευροχημικών εντολών μεταξύ εγκεφάλου και εντέρου