Σκλήρυνση κατά πλάκας και παρατεταμένη ταλάντωση
Μια από τις πιο συχνές παθολογικές εξελίξεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας, είναι η διαταραχή του παρεγκεφαλικού τόξου με συνέπεια την ασυνέργεια των κινήσεων (φωτογραφία).
Μια από τις πιο συχνές παθολογικές εξελίξεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας, είναι η διαταραχή του παρεγκεφαλικού τόξου με συνέπεια την ασυνέργεια των κινήσεων (φωτογραφία).
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Οι εμβοές στο αυτί, η κώφωση ή ακόμα και ο ίλιγγος είναι ένα «βάσανο» που ταλαιπωρεί χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια Έλληνες. Βέβαια ποικίλει η ένταση και η συχνότητα εμφάνισης τους, από άτομο σε άτομο, δεν παύει όμως να αποτελεί ένα από τα κύρια προβλήματα των νευρολόγων και ωτορινολαρυγγολόγων.
Πολλές φορές σε αρκετές περιπτώσεις ένα φοβικό γεγονός με ένα ιδιαίτερο τρόμο, συνδεδεμένο με κάποιον ήχο, ο οποίος από ένα ευαίσθητο άτομο θα υπερεκτιμηθεί προς μια κατεύθυνση, είναι δυνατόν να προκαλέσει χρόνιες και πολύ δύσκολα θεραπεύσιμες εμβοές.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει μια σειρά από συγκεκριμένα συμπτώματα (π.χ. κινητικές, αισθητικές, αισθητήριες διαταραχές κ.λ.π.) . Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε διάφορους συνδυασμούς.
Ο αριθμός των σχιζοφρενικών επεισοδίων άρα και των σχιζοφρενών ασθενών ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια ραγδαία.
Πρόκειται για μια τεχνική που έκανε την είσοδο της στην νευρολογία, λύνοντας πάρα πολλά διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζεται με την αγγειογραφία και έχει στόχο τον εμβολιασμό ειδικών αγγείων έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν αιμορραγία.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.
Η ξαφνική υπόταση και κυρίως μετά τα γεύματα σε μεσήλικες και ηλικιωμένους, είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση. Ο λόγος είναι ότι τα βαριά γεύματα σε αυτές τις ηλικίες, και μάλιστα κάτω από κάποιες δυσμενείς καταστάσεις, παραδείγματος χάρη υπέρβαρος, αρρυθμία, στρες κ.τ.λ., είναι δυνατόν να προκαλέσουν παροδική μείωση της καρδιακής παροχής με άμεση επίπτωση στον εγκέφαλο.
Πολλές φορές στη Βιονευρολογική, σε έλεγχο ρουτίνας για εγκεφαλικές διαταραχές, διαπιστώνουμε την παρουσία αποτυπωμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων.
Γενικά όταν έχουμε έναν ασθενή που παραπονείται για διαταραχή της συνείδησης, τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το πρώτο που παρατηρούμε είναι εάν υπάρχει ή φαίνεται μια ισοκορία.
Οι αρρυθμίες της καρδιάς πλέον αποτελούν ένα γενικευμένο ιατρικό φαινόμενο, που μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία.
Αρκετά τακτικά, τόσο νοσοκομειακά όσο και σε περιφερικά νευρολογικά ιατρεία, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, συνήθως, σε ασθενείς που διαμαρτύρονται για διαταραχές συνείδησης και συγκέντρωσης.
Η παροδική απώλεια συνείδησης σε συνδυασμό με σύγχυση, είναι από τις πιο βασικές αιτίες εξέτασης και άμεσης διάγνωσης.
Η παράλυση κάποιου κρανιακού νεύρου (εγκεφαλικής συζυγίας), τουλάχιστον από ότι βλέπουμε στην Βιονευρολογική, αποτελεί ένα τακτικό γεγονός.
Είναι η βαρηκοΐα που προκύπτει από την έντονη νευρική και αισθητήρια διαταραχή από την μία πλευρά (εικόνα).
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την διαταραγμένη λειτουργία της γεύσης και του χαμόγελου (εικόνα) που σχεδόν πάντα υποβαθμίζονται στην σημασία του από ασθενή και γιατρό.
Παρόλο που σαν διάγνωση θεωρείται απλή, χρήζει ποικίλων μέσων.
Τα ενδοεγκεφαλικά αγγεία «αφήνουν» τα αποτυπώματα τους επάνω στο κρανίο.