Τι ακριβώς συμβαίνει σε μία πνευμονική εμβολή;
Όταν εμφανίζεται η περίπτωση μίας πνευμονικής εμβολής, υπάρχουν θρομβωτικοί παραγόντες σε ορισμένα αγγεία ή γύρω από την καρδιά στις περιοχές των πνευμόνων.
Όταν εμφανίζεται η περίπτωση μίας πνευμονικής εμβολής, υπάρχουν θρομβωτικοί παραγόντες σε ορισμένα αγγεία ή γύρω από την καρδιά στις περιοχές των πνευμόνων.
Η πνευμονική εμβολή είναι μεγάλο ρίσκο για γενετικά προδιατεθειμένα γι’ αυτή την κατάσταση άτομα.
Μία πολυκεντρική έρευνα ανάμεσα σε τέσσερις χώρες του κόσμου, η οποία «παρακολουθούσε» την κλινική πορεία ασθενών με έρπητα ζωστήρα, κατέληξε ότι στις περιπτώσεις μετά την ηλικία των εξήντα χρόνων που έχουμε την εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα, μέσα σε 2-3 μήνες υπάρχει ο κίνδυνος της εμφάνισης κάποιου εγκεφαλικού επεισοδίου, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχουν και άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως διαβήτης, υπέρταση ή αυξημένος κίνδυνος λοιμώξεων.
Ο έρπης ζωστήρας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την εμφάνιση εγκεφαλικών και καρδιακών εμφραγμάτων σε ασθενείς ιδιαίτερα μεγάλης ηλικίας για διαφόρους λόγους.
Αδιαμφισβήτητα το στρες είναι ένας παράγοντας που προωθεί την πνευμονική εμβολή κλινικά και γενικότερα σε άτομα που είναι γενετικά προδιατεθειμένα
Τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρείται μία σχέση που αναπτύσσεται στο πεδίο των λοιμώξεων και των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πολλές φορές κάποια εμβόλια ιδιαίτερα σε μεγάλες ηλικίες, πιο συνηθισμένα τα αντιγριπικά, βλέπουμε ότι δημιουργούν μικροαγγειακά επεισόδια και κυρίως αρτηριακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Ένα από τα κυριότερα φαινόμενα που προκύπτουν από τη χρόνια οικονομική κρίση σε ατομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο είναι η απάθεια.
Η προμνησία είναι η αίσθηση που έχει κάποιος ότι έχει βιώσει στο παρελθόν μία παρόμοια κατάσταση που αισθάνεται εκείνη τη στιγμή.
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Το déjà vu είναι μία χαρακτηριστική αίσθηση όπου ο ασθενής φαντάζεται ότι ξαναζεί μία κατάσταση που έχει βιώσει.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η αμφισβήτηση σαν αποτέλεσμα μίας αντίδρασης σε κοινωνικά και ατομικά γεγονότα οδηγεί κατά κύριο λόγο σε πρώτο στάδιο σε μία απάθεια, η οποία μπορεί να οφείλεται σε πρόσωπα, καταστάσεις ή και φαινόμενα.
Τόσο η απάθεια όσο και η κατάθλιψη σαν συμπτώματα είναι ενδείξεις μίας ψυχιατρικής διαταραχής αλλά παράλληλα μπορεί να οφείλονται και σε οργανικές αιτίες.
Σύμφωνα με τις νέες αναλύσεις και έρευνες των νευροεπιστημών, η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί ένα μέγιστο κεφάλαιο σε ότι αφορά την αναγνώριση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Οι συνάψεις του εγκεφάλου είναι τα σημεία όπου ένα νευροκύτταρο, μέσω ενός νευράξονά του, μεταδίδει την πληροφορία στη μεμβράνη ενός άλλου κυττάρου.
Ουσιαστικό ρόλο στη μάθηση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας παίζει η πλαστικότητα του εγκεφάλου.