Εγκεφαλογράφημα, κληρονομικότητα, επιληψία
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) είναι το κύριο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την επιληψία συστηματικά από τη δεκαετία του πενήντα.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) είναι το κύριο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την επιληψία συστηματικά από τη δεκαετία του πενήντα.
Γενικά το πρώτο σύμπτωμα που εκδηλώνουν οι κρανιοεγκεφαλικοί όγκοι είναι οι πονοκέφαλοι που συνοδεύονται από διάφορου βαθμού επιληπτικές κρίσεις οι οποίες αρκετές φορές είναι και «υποκλινικές» έτσι ώστε να διαγιγνώσκονται αργά.
Η σύγχρονη γενετική μας έχει διδάξει πως πέρα απ’ αυτήν υπάρχει και η επιγενετική.
Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Εγκεφαλικές έρευνες μέσω της λειτουργίας της μαγνητικής τομογραφίας έχουν δείξει και αποδείξει ότι στοιχεία της μικροβιακής χλωρίδας επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη λειτουργία νευρωνικών δικτύων μεταξύ αμυγδαλής και πρόσθιου λοβού του εγκεφάλου.
Τα τελευταία χρόνια εκτεταμένες έρευνες στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας έδειξαν ότι συγκεκριμένοι μεταβολίτες της εντερικής χλωρίδας «ανεβοκατεβάζουν» τα επίπεδα της σεροτονίνης στο έντερο, ανάλογα με τη σύνθεση και την περιεκτικότητά τους.
Κατά τη διάρκεια της κίνησης η εντερική χλωρίδα και ο εγκέφαλος αναπτύσσονται παράλληλα και αλληλοεπηρεάζονται.
Στο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχουν κάποια ειδικά κύτταρα που όταν διεγείρονται προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου προσβάλει τον οργανισμό.
Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια εντατικής έρευνας για να σχηματιστεί μία γνώση γύρω από την επίδραση της εντερικής λειτουργίας στον εγκέφαλο.
Στο τελευταίο συνέδριο των νευροεπιστημόνων στο Σικάγο του Ιλινόις έγιναν μερικές σπουδαίες παρουσιάσεις˙ το θέμα ήταν γύρω από την επανανεύρωση και τις μυελινώσεις.
Τα βακτήρια του εντέρου παράγουν σειρές ειδικών μορίων, κυρίως του βουτυρικού οξέος, που επηρεάζουν ιδιαίτερα έντονα τη λειτουργία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, εντατικές έρευνες σχεδόν σ’ όλα τα δυτικά πανεπιστήμια έφεραν στο φως νέες γνώσεις που σχετίζονται με την αλληλεπίδραση που έχει ο εγκέφαλος με το έντερο.
Όταν η νόσος του Crohn παρουσιάζεται ταυτόχρονα με εμφανείς κρίσεις ή κρυπτογενή επιληψία, υπάρχει πάντα μία συγκεντρωτική κλινική εικόνα.
Το τρίπτυχο της νόσου του Crohn, επιληπτικών κρίσεων και διαταραχών του αίματος συνήθως αποτελεί ταυτόχρονα μία αυτοάνοση διαταραχή της ιδιοσυγκρασίας του ασθενούς.
Σε χρόνιες καταστάσεις της νόσου του Crohn, από τον κλινικό γιατρό δεν πρέπει να διαφεύγει και ο έλεγχος των μυών.
Σε αρκετές κλινικές εικόνες, κυρίως σε παιδιά, υπάρχει κοινή εμφάνιση μικρών ή μεγάλων επιληπτικών κρίσεων και γαστρεντερικών διαταραχών.
Η διεισδυτική (stricturing) μορφή της νόσου του Crohn είναι χαρακτηριστική για τη δημιουργία τοπικών αποφράξεων και συριγγίων μεταξύ εντέρου και άλλων ιστών ˙κυρίως δε, μεταξύ εντέρου και δέρματος ή εντέρου και ουροδόχου κύστεως.
Σε ορισμένες κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα ατόμων με αυτοάνοση προδιάθεση, υπάρχει η εμφάνιση «πλεξίματος» συμπτωμάτων μεταξύ της νόσου Crohn, διαταραχών δέρματος και επιληπτικών κρίσεων.
Τα άτομα της τρίτης ηλικίας κατά κανόνα εμφανίζουν ένα βασικό πρόβλημα με τις εγκεφαλικές λειτουργίες.