Αυτοκτονία και καθημερινότητα
Εκτός από τους διάφορους οξείς κινδύνους και τα στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν μία αυτοκτονική τάση, υπάρχει και ο έλεγχος της καθημερινότητας ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκτός από τους διάφορους οξείς κινδύνους και τα στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν μία αυτοκτονική τάση, υπάρχει και ο έλεγχος της καθημερινότητας ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στην Αγγλία σε εκτεταμένο ποσοστό ασθενών οι οποίοι παρουσίασαν αυτοκτονικές τάσεις ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν ή ακόμη το έκαναν, διαπιστώθηκε ότι οι αλκοολικοί διατρέχουν περίπου 6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κάτι τέτοιο.
Τα τελευταία χρόνια οι κίνδυνοι που οδηγούν στην αυτοκτονία παγκοσμίως αυξάνονται ραγδαία και με διάφορες μορφές.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Σε προχωρημένες ηλικίες και όταν υπάρχουν μεταβολικά νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης συναντάμε πολύ τακτικά στην περιοχή του θαλάμου σοβαρά κλινικά συμπτώματα.
Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Ο θυμός σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά μίας επιληπτικής κρίσης.
Στους γηραιούς ασθενείς η απότομη αλλαγή της καθημερινότητας δημιουργεί ψυχικά τραύματα.
Ασθένειες που προέρχονται από διαταραχές του ύπνου έχουν σαν αποτέλεσμα πολλές φορές μία μορφή κρίσεων που εμφανίζονται στερεοτυπικά σαν αυτοματοποιημένη συμπεριφορά.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Σε διάφορες μορφές επιληψίας έχει διαπιστωθεί ότι μία ελαττωματική νευρογένεση εμφανίζεται στον εγκέφαλο.
Η τοπιραμάτη είναι ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο της τελευταίας εικοσαετίας το οποίο εμφανίζει ιδιαίτερη δράση στις ημικρανίες.
Η υπερέκκριση χολής στη χοληδόχο κύστη πολλές φορές δημιουργεί έντονες ημικρανίες.
Αρκετές φορές ο εγκέφαλός μας διαθέτει πρωτόγονους μηχανισμούς αντίδρασης οι οποίοι προκαλούν διάφορες μορφές σοκ.
Είναι λογικό να διερωτόμαστε γιατί ορισμένες φορές αισθανόμαστε πανικό σε τέτοιο βαθμό που μας είναι αδύνατον να τον διαχειριστούμε.
Μία παρενέργεια των διαταραχών του ύπνου είναι αυτή που σχετίζεται με το μυϊκό σύστημα.
Ο χρόνος που εμφανίζονται οι γνωστικές διαταραχές και πιο συγκεκριμένα ο χρόνος που αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνουν σε μας ή στους άλλους είναι ένας χρόνος υψίστου κινδύνου.
Όταν έχουμε αιματολογικές διαταραχές σε μία συγκεκριμένη περιοχή της παρεγκεφαλίδας, αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστικό.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών και ο τακτικός καθαρισμός όλου του σώματος πλέον αποτελούν απαράβατο κοινωνικό κανόνα.
Μόλις ο οργανισμός εισέρχεται σε ανοσοποιητική αντίδραση, αμέσως ο ύπνος διαταράσσεται και μέσω του ύπνου επηρεάζεται η κλιμάκωση της έκκρισης των κυτοκινών.