Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Η νευραλγία του τριδύμου απασχολεί πάρα πολύ κόσμο διότι πρόκειται για μια έντονα επώδυνη υπόθεση.
Τα συμπτώματα της υπνικής παράλυσης μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανένας πολύ συγκεκριμένα, αρχίζοντας από ένα αίσθημα της διαταραχής της κίνησης με μια έντονη πίεση σε λαιμό, στήθος και στομάχι.
Ο ρόλος της ακετυλχολίνης σε ότι αφορά τον ύπνο είναι πολύ ουσιαστικός, διότι είναι η ουσία η οποία χύνεται στον εγκέφαλο όταν κοιμάται κανείς και εμποδίζει την διέγερση του κέντρου των κινήσεων.
Υπνικές διαταραχές ονομάζονται εκείνες οι καταστάσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου και αποτελούν κομμάτια της καθημερινότητας κυρίως δυσάρεστου χαρακτήρα, τα οποία έχουν μείνει άλυτα σε ότι αφορά συνειδησιακά το άτομο που υποφέρει.
Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, μπορεί να είναι και εκ γενετής αλλά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική.
Πάρα πολλά άτομα συχνά αναφέρουν στον ψυχίατρο θεωρώντας τον κατάλληλο άτομο, γεγονός που επιβεβαιώνεται στις εξετάσεις που γίνονται στη Βιονευρολογική, τις λεγόμενες προθανάτιες εμπειρίες δηλαδή εκείνα τα κλινικά βιώματα που υποτίθεται έφερναν τα πρόσωπα σε μια κατάσταση ευεξίας, χρωμάτων και φωτός αισθάνθηκαν όταν “πέθαναν” και ξαναγύρισαν μετά.
Πρόκειται για την ικανότητα που έχουν ορισμένα άτομα επηρεασμού ή κατάστασης αντικειμένων χωρίς παρεμβολή αισθητηρίων ή οργανικών διαδικασιών.
Το κινητικό σύστημα, το σύνολο δηλαδή των μυών και των τενόντων, που βρίσκεται σε ολόκληρο το σώμα, έχει και στην κατάσταση ηρεμίας μια ελαφριά αύξηση του τόνου.
Αναμενόμενα η επισκόπηση του κινητικού συστήματος, γίνεται με την οπτική εκτίμηση της οπτικής εικόνας, που παρουσιάζει ο μυς ή οι μύες.
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.
Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο συνδυασμό όπου έχουμε μια διαταραχή της ομιλίας λόγω βλάβης της ίδιας της γλώσσας.
Η υπέρταση παραμένει ένα πάρα πολύ μεγάλο δίλλημα ακόμη και για τη σημερινή ιατρική και ιδιαίτερα η λεγόμενη «ιδιοπαθής» μορφή της.
Όταν μιλάμε για κατάθλιψη, στην ουσία κατά ένα μεγάλο μέρος έχουμε να κάνουμε με μια ιπποκαμπιακή διαταραχή.
Οι εξαρτήσεις είναι μάλλον το πιο διαδεδομένο πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πολιτισμένο κόσμο.
Στη Βιονευρολογική, θεωρούμε ότι η οφθαλμοσκόπηση είναι η πρώτη αντίληψη μέσω του εγκεφάλου, προκειμένου να έχουμε την πρώτη εικόνα για την κατάσταση του.
Η ναρκοληψία είναι ένα πρόβλημα, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική και όπως καταγράφεται και από άλλους σύγχρονούς ερευνητές, του λεγόμενου συντονισμού μεταξύ ύπνου – «ξύπνιου».
Εδώ και πολλά χρόνια εξετάζονται στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, πτυχές του λόγου που στην περίπτωση της αφασίας (ο ασθενής δε μιλάει καθόλου ή ελάχιστα) ερευνά το νευρωνικό τόξο που προκαλεί την κατάσταση αυτή.
Πρόκειται για μια εκφυλιστική και κατά κύριο λόγο, φλεγμονώδους αιτιολογίας αυτοάνοση διαταραχή του ΚΝΣ.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος