Η ιεραρχία και το κενό
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
Τα κενοτοπιώδη έμφρακτα είναι αυτά που αποκαλούνται και μικροέμφρακτα και αποτελούν περίπου το 10% των αγγειακών επεισοδίων, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες, όπου υπάρχει συνοδεία σακχαρώδους διαβήτης, υπέρτασης ή ρευματικών παθήσεων
Η μελέτη πάρα πολλών ιστορικών σε πολλούς ασθενείς με διάφορα νευρολογικά προβλήματα, κυρίως άνοιες και διαταραχές βάδισης ή παρκινσιονικά σύνδρομα, έδειξε ότι υπάρχει τακτικά μια πληθώρα κενοτοπιωδών εμφράκτων στην περιοχή των βασικών γαγγλίων και στο μεσεγκέφαλο
Ασφαλώς το απότομο «βύθισμα» με απώλεια των αισθήσεων αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ένδειξη επιληπτικής κρίσης.
Οι ενδοκρινικές διαταραχές κατά κύριο λόγο αποτελούν τις πρώτες παθολογικές αιτίες που δημιουργούν τη συμπτωματολογία της νόσου του πάρκινσον.
«Ματώνω άρα υπάρχω» είναι το υπόβαθρο της ψυχικής διαταραχής που κρύβεται πίσω από τους αυτοτραυματισμούς.
Στο νάρκισσο ουσιαστικά αυτό που λείπει είναι οι φίλοι και η αληθινή φιλία.
To μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ο νάρκισσος είναι η σχέση με το σώμα του.
Όπως σε κάθε περίπτωση διαταραχής συμπεριφοράς, έτσι και στο ναρκισσισμό υπάρχει σαφή απόκλιση της ερωτικής διάθεσης.
Ο αυτοτραυματισμός με αιχμηρά αντικείμενα και ιδιαίτερα με λεπίδες στα νεαρά άτομα αυξάνει τα ήδη υπάρχοντα ψυχικά συμπτώματα και μειώνει την αυτοεκτίμηση σε επίπεδο έως και μηδενικό˙ νοιώθουν ντροπή και ευθύνη για τις πράξεις τους και τις συνέπειές τους.
Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα αξιώματα της σύγχρονης κοινωνίας και του οικονομικού κλίματος που κυριαρχεί είναι η συνεχής άνοδος της απόδοσης.
Τα τελευταία χρόνια η αυτοφωτογράφηση (selfies) και η παρουσίαση των εικόνων στο διαδίκτυο έχουν γίνει πια εξάρτηση σε μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Ο νάρκισσος αναζητάει διαρκώς μία αυθεντικότητα που είναι και το μόνο πρόβλημά του˙ πρόκειται για μία ειδική στρατηγική, όπου το «εγώ» υποτάσσεται σε μία διαδικασία συνεχούς επιβεβαίωσης.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Ζούμε σε μία εποχή όπου τα γενικά κοινωνικά αντανακλαστικά είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους ένταση, σύγκρουση και τραυματική εμπειρία.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία προσπάθεια μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) να καλυφθεί το διαγνωστικό κενό που υπάρχει τουλάχιστον στις περιπτώσεις της υποψίας της παθολογικής εξέλιξης της νόσου του Alzheimer .
Όσο και αν φαίνεται παράλογο η τελευταία δεκαετία είναι μια περίοδος όπου η τεχνολογία έχει μείνει «πολύ πίσω», σε ότι αφορά τις ανάγκες της ιατρικής περίθαλψης και γενικά της κοινωνίας.
Οι τεχνολογικές αλλαγές δεν υφίστανται τον τελευταίο καιρό και έτσι έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο κενό στην περίθαλψη εξαιτίας της στασιμότητας της τεχνολογίας.