Οπισθότονος, πάρκινσον, επιληψία
Μία ιδιαίτερη κλινική εικόνα που συμβαίνει στη νόσο του πάρκινσον αλλά παρουσιάζεται αρκετά τακτικά και στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων είναι ο «οπισθότονος».
Μία ιδιαίτερη κλινική εικόνα που συμβαίνει στη νόσο του πάρκινσον αλλά παρουσιάζεται αρκετά τακτικά και στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων είναι ο «οπισθότονος».
Η «α-συνουκλεΐνη» είναι μία πρωτεΐνη η οποία παράγεται στον εγκέφαλο και παίζει ένα σπουδαίο ρόλο σε ότι αφορά τη μετάβαση ηλεκτρικών σημάτων.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Η εμφάνιση της αμνησίας κάθε κλινικής μορφής και έκτασης είναι πάντοτε ένα αποτέλεσμα μίας διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχεδόν πάντα καταγράφεται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με σχετική ευκρίνεια.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Στους γηραιούς ασθενείς η απότομη αλλαγή της καθημερινότητας δημιουργεί ψυχικά τραύματα.
Ο φυσιολογικός ύπνος είναι η βασική λειτουργία που διαταράσσεται μόλις ο εγκέφαλος εμφανίζει επιληπτική προδιάθεση και δραστηριότητα.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Η νευραλγία του τριδύμου νεύρου είναι μία επώδυνη κατάσταση, η οποία λόγω της χαρακτηριστικής κλινικής εικόνας και του έντονου πόνου δεν έχει διευκρινιστεί τι την πυροδοτεί.
Με την ονομασία PANDAS,που σημαίνει Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal Infections, χαρακτηρίζεται εκείνη η κατάσταση που σε νεαρή παιδική ηλικία δημιουργείται μία στρεπτοκοκκική λοίμωξη με βάση την οποία αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων εναντίον του στρεπτόκοκκου.
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Η ονομασία CADASIL προκύπτει από τα αρχικά «Cerebral Autosomal-Dominant Arteriopathy with Subcortical Infarcts and Leukoencephalopathy».
Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις και τα επιτεύγματα τελευταίων ερευνών, μπορούμε πλέον να πούμε ότι στη νευρολογία αρχίζει μια καινούργια εποχή όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή πολλών νευρολογικών παθήσεων.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
Η υπερεκφόρτιση των κυττάρων του κινητικού νευρώνα με ανώμαλη παραγωγή «τοξικών» πρωτεϊνών έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας γενετικής παραλλαγής (μετάλλαξη), σε ότι αφορά την παραγωγή της δισμουτάσης∙ αυτό έχει διαπιστωθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό και έτσι όλες οι έρευνες συγκλίνουν στο «πως» και «γιατί» η συγκέντρωση αυτού του ενζύμου μπορεί να προκαλέσει την κλινική εικόνα που βλέπουμε στη νόσο του κινητικού νευρώνα.
Από τις έρευνες των τελευταίων χρόνων σε ότι αφορά τη νόσο του κινητικού νευρώνα προέκυψε ότι η βασική αιτία της παθογένειας είναι η κακή διαπερατότητα των διάφορων ιόντων.
Οπωσδήποτε πολλές φορές θεωρείται ότι είναι υπερβολική η διαδικασία της εκτέλεσης μιας μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου σε μια υπόνοια της νόσου του Hashimoto, αλλά η κλινική πείρα έχει δείξει ακριβώς το αντίθετο.