Εθισμός στα αναλγητικά και ομοιόσταση
Φυσικά όταν πονάει κανένας πρέπει να πάρει κάτι. Η προστασία του ατόμου από τον πόνο είναι ένα αρχέγονο αντανακλαστικό και δε λείπει από κανένα
Φυσικά όταν πονάει κανένας πρέπει να πάρει κάτι. Η προστασία του ατόμου από τον πόνο είναι ένα αρχέγονο αντανακλαστικό και δε λείπει από κανένα
Στην προχωρημένη ηλικία, πολύ τακτικά συμβαίνει, σε μια μικρή περιοχή που είναι στο κατώτερο μέρος του εγκεφάλου και ονομάζεται στέλεχος και συνδέεται με την παρεγκεφαλίδα, μικρές αιματολογικές διαταραχές να δημιουργήσουν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ αυτών των δυο σημείων
Στην ιατρική, μέχρι στιγμής, υπάρχει μια μικρή σύγχυση, σε ότι αφορά την υπνοβασία, σχετικά με την κατηγορία που πρέπει να την κατατάξει κανείς
Ορισμένα παιδιά και ιδιαίτερα νεαρά άτομα δείχνουν τακτικά εκφράσεις καλής επικοινωνίας και συμπάθειας
Το πρόσωπο , όπως λένε, είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Είναι η κεντρική εκπομπή επικοινωνίας για κάθε άτομο. Ταυτόχρονα είναι και ο δέκτης ψυχικών και υλικών ερεθισμάτων
Πρόκειται για την περίπτωση διημισφαιρικής βλάβης, όπου έχουμε τη λεγόμενη στοματογλωσσική και «συμπαθητική» απραξία
Η νόσος αυτή πρωτοεμφανίστηκε μετά από περιγραφές του Αυστριακού νευροψυχιάτρου Πικ το 1892 και χαρακτηρίζεται από αδιαφορία, έλλειμμα κριτικής και αδυναμία επικοινωνίας με σύγχρονη έκπτωση της μνήμης
Τους συναντά σπάνια κανείς σε κάθε είδους ιατρεία και κυρίως με νευροψυχιατρικά αντικείμενα απασχόλησης
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
Ο νυχτερινός πόνος που εμφανίζεται απότομα κυρίως στα άκρα είναι νευροφυτικής αιτιολογίας και μπορεί να είναι ή τοπικής διαταραχής όπως συμβαίνει π.χ. με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κεντρικής όπως είναι με τα «ανήσυχα» πόδια.
Κυριότερη αιτία του τρόμου είναι η ίδια υφή της αρρώστιας.
Όταν έχουμε την εμφάνιση διαταραχών της μνήμης και κυρίως με συνοδεία μιας απάθειας, έλλειψη επικοινωνίας, διαταραχών προσανατολισμού και πιθανόν κρίσεων πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με τη διάγνωση.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η καθημερινότητα της ζωής κατευθύνεται από τον εγκέφαλο, και έχει τη μορφή της συμπεριφοράς αυτής που καθορίζει ο εγκέφαλος του καθενός.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.