Το πρόβλημα της διανοητικής καθυστέρησης στις επιληπτικές κρίσεις
Παλιά, όλοι οι νευρολόγοι-ψυχίατροι προσπαθούσαν πάντοτε να βρουν μια σύνδεση μεταξύ της τυχόν υπάρχουσας επιληπτικής κρίσης και διανοητικής καθυστέρησης
Παλιά, όλοι οι νευρολόγοι-ψυχίατροι προσπαθούσαν πάντοτε να βρουν μια σύνδεση μεταξύ της τυχόν υπάρχουσας επιληπτικής κρίσης και διανοητικής καθυστέρησης
Οι νυχτερινές κρίσεις τρόμου, τόσο στην παιδική αλλά και στη μετεφηβική περίοδο χρήζουν απαραίτητα τις περισσότερες φορές, μετά από τη διεξοδική διάγνωση και ανάλυση του ιστορικού της οικογένειας του παιδιού, οπωσδήποτε εφόσον υπάρχει και η παραμικρή ηλεκτροεγκεφαλογραφική ένδειξη, μια φαρμακευτική υποστήριξη
Πάντοτε στις εστιακές επιληπτικές κρίσεις, το δύσκολο για ένα γιατρό και αρκετά «αδιερεύνητο» είναι να βρει την έκταση που έχει αυτό το πρόβλημα στον εγκέφαλο
Όταν πραγματικά θέλουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις κατά την παιδική ηλικία, σε οποιαδήποτε και αν είναι ο μικρός ασθενής, τότε η πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή, συμπεριλαμβανομένου και της καταγραφής του ύπνου, είναι απολύτως απαραίτητη
Με τις έρευνες που έχουμε κάνει στη Βιονευρολογική, αλλά και από την παγκόσμια βιβλιογραφία, γνωρίζουμε ότι όταν υπάρχουν επιληπτικές κρίσεις γενικά, στον ύπνο αυξάνονται και σχεδόν πάντα όταν ακολουθούν πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές και καταγραφή του ύπνου, διαπιστώνεται με σταθερότητα η επίδραση που έχουν οι δυο αρρώστιες μεταξύ τους
Οι ημικρανίες με αύρα είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση, την οποία αντιμετωπίζουν όλοι οι νευρολόγοι, σχεδόν σε καθημερινή βάση
Πολλαπλές καταγραφές σε διάφορες ασθενείς με επιληπτικά σύνδρομα πολύωρων ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων έχουν δείξει ότι η εμφάνιση των κρίσεων «προτιμάει» να εμφανίζεται κατά την περίοδο του βαθέως ύπνου και ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια, ενώ εμφανίζεται πολύ σπάνια στο βαθύ ύπνου, εφόσον υπάρχει και δεν έχει διαταραχθεί και κατά τη διάρκεια του σταδίου REM
Ιδιαίτερα στα παιδιά και σε ορισμένες μορφές της επιληψίας, είναι δυνατόν να έχουμε επιληπτικές κρίσεις, μόνο στον ύπνο
Κατά κανόνα, οι ημικρανίες εκδηλώνονται σε περιοχές οι οποίες ξεκινάνε την δραστηριότητα της «παραγωγής» τους από την περιοχή του μεσεγκεφάλου
Γενικά, οι αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες του εγκεφάλου είναι από τα νοσήματα εκείνα που παρουσιάζουν τη λιγότερη νευρολογική «συμπτωματολογία»
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε σε μια επιληπτική κρίση, η οποία δεν έχει άλλα συνοδά νευρολογικά ευρήματα και είναι μετά την ηλικία των είκοσι, τριάντα ετών, πρέπει να είναι η υπόθεση ενός εγκεφαλικού ανευρύσματος
Πολλές φορές επιληπτικές κρίσεις, κυρίως ύστερα από κόπωση ή κάποιες καταχρήσεις είναι δυνατόν σε ορισμένα άτομα να «βιωθούν» σαν οπτικές παραισθήσεις με τη μορφή προσώπων ή πραγμάτων στη θέση άλλων εικόνων
Πολλές φορές μπορεί να συναντήσουμε ασθενείς με ελαφρές ή «βαριές» επιληπτικές κρίσεις που ταυτόχρονα παρουσιάζουν δισκοειδή ερυθηματώδη λύκο ή φλεγμονώδη ογκίδια κυρίως στο πρόσωπο
Οι νυχτερινές επιληπτικές κρίσεις του παιδιού έχουν μια άσχημη ιδιομορφία
Το pavor nocturnus το συναντάμε σε διάφορες μορφές τακτικά στις νυχτερινές καταγραφές εγκεφαλογραφημάτων σε παιδιά των οποίων οι οικογένειες έχουν μια κληρονομικότητα στο θέμα αυτό
Σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών, σύμφωνα με την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, που ανέρχεται στο 4%-5%, οι καταστάσεις νυχτερινών φόβων, με αφύπνιση και ενούρηση, μπορούν να παρουσιαστούν
Ότι αφορά αυτή την ερώτηση, η απάντηση είναι πολύ δύσκολή γιατί υπάρχει ένας έντονος διχασμός, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική
Στις πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος που χρησιμοποιούμε στη Βιονευρολογική, έχουμε συναντήσει και τις δυο παραμέτρους ξεχωριστά σαν νοσολογικές οντότητες ή και συνδυασμό
Αν παρομοιάσουμε τον εγκέφαλο και τη λειτουργία του με ένα κομπιούτερ, μια μεγάλη επιληπτική κρίση με απώλεια των αισθήσεων μοιάζει σαν να βγάζουμε από την πρίζα απότομα το κομπιούτερ αυτό
Η πτώση, ύστερα από μια μικρή ή μεγάλη κρίση, είναι κάτι συνηθισμένο