Υπνοβασία-βία-επιληπτικές κρίσεις
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Αναμφισβήτητα ναι, διότι σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να έχουμε εξελίξεις απλού επιληπτικού χαρακτήρα μέχρι και περίπλοκες μορφές επιληπτικών κρίσεων, οι οποίες πρέπει έγκαιρα να καταγράφουν νευροφυσιολογικά ή και απεικονιστικά και όσο γίνεται πιο νωρίς να κατευναστούν, έτσι ώστε ο ασθενής να έχει μια φυσιολογική εξέλιξη προκειμένου να έχει και νορμάλ ζωή.
Βέβαια δεν θα μπορούσε κανείς να απαντήσει με ναι ή όχι μια τέτοια ερώτηση, αλλά είναι σίγουρο όταν υπάρχει μια προδιάθεση, η στέρηση ύπνου σε αυτή την κατάσταση είναι συζητήσιμη.
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Υπάρχουν μερικές μορφές επιληπτικών κρίσεων που εμφανίζουν τυπικό χαρακτήρα.
Οι κύστεις του εγκεφάλου και ιδιαίτερα οι αραχνοειδείς αποτελούν ένα παράγοντα νευρολογικών επιπλοκών πολλές φορές με έντονη εξέλιξη (εικόνα 1).
Πολλοί γιατροί πριν δώσουν μια αντιεπιληπτική αγωγή θέλουν να δουν μια και περισσότερες κρίσεις του ασθενούς ή πολλές φορές να έχουν και τη μαρτυρία κάποιου τρίτου ο οποίος θα είναι σε θέση να εξηγήσει τα συμπτώματα των κρίσεων που παρατήρησε.