Κρανιοεγκεφαλική κάκωση και αϋπνία
Στην κρανιοεγκεφαλική κάκωση σχεδόν πάντοτε λόγω της κατανομής της τραυματικής ενεργειακής δράσης κατά τη διάρκεια της εμφανίζονται διαταραχές του ύπνου.
Στην κρανιοεγκεφαλική κάκωση σχεδόν πάντοτε λόγω της κατανομής της τραυματικής ενεργειακής δράσης κατά τη διάρκεια της εμφανίζονται διαταραχές του ύπνου.
Πάρα πολλές φορές, παρατηρούμε σε ασθενείς που, μετά από ένα ακόμη επιπόλαιο εγκεφαλικό τραύμα, δείχνουν μια ιδιαίτερη τάση στο να αποθηκεύουν πράγματα ή να μην κάνουν περιττά έξοδα, κατά τη γνώμη τους, και γενικά να προσέχουν τον εαυτό τους και τη συμπεριφορά τους υπέρμετρα έναντι τρίτων ή άλλων ανθρώπων
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ καμιά περίπτωση να υπάρχει ένα κρανιοεγκεφαλικό τραύμα χωρίς συμμετοχή της σπονδυλικής στήλης και ιδιαίτερα της περιοχής του αυχένα
Ένας σπουδαίος παράγων, γενικά, στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, είναι ο χρόνος επιβίωσης τους ασθενούς μετά από αυτές
Το χαρακτηριστικό με τη μνήμη είναι ότι ενώ χάνεται με τη φθορά κάποιων εγκεφαλικών ιστών, παράλληλα αναγεννιέται με την παραγωγή κάποιων άλλων
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Κατά κανόνα μετά από μία μέτρια ή βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται το σύνδρομο της άπνοιας.
Η απότομη εμφάνιση επιθετικότητας και ιδιαίτερης «αγριάδας» μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι είναι ένα σύμπτωμα που χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση, προσοχή και φροντίδα
Έχουμε δει ασθενείς στη Βιονευρολογική να παραπονιούνται για ένα χρόνιο αυχενικό σύνδρομο για όλες τις συνέπειες του και τα συμπτώματα του, «ξεχνώντας» ότι έχουν υποστεί στο παρελθόν μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση
Σχεδόν όλα τα κρανιοεγκεφαλικά τραύματα συνοδεύονται από μια διαταραχή της αναπνοής που προκαλεί, κατά συνέπεια, και ελάττωση του οξυγόνου που χρειάζεται ο εγκέφαλος για να λειτουργήσει
Στις περιπτώσεις αυτές, πρόκειται για μώλωπες που περιορίζονται στους οφθαλμικούς κόγχους, αμφοτερόπλευρα, και είναι σημάδι κάποιας τοπικής αιμορραγίας, παρουσιάζονται συνήθως μετά από κατάγματα της βάσης του κρανίου
Οι κινητικές διαταραχές, ύστερα από ένα χτύπημα στο κεφάλι, είναι το πρώτο και κυριότερο σημείο που πρέπει να τύχει της προσοχής του γιατρού, διότι η μη καταγραφή του και πιθανόν μη φροντίδα του μπορεί να έχει χρόνιες συνέπειες για αυτόν
Πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία, όταν μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι κάποιο παιδάκι συνεχίζει να παρουσιάζει διαταραχές της ομιλίας κάθε τύπου
Μετά από εγκεφαλικό τραύμα ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται διαταραχή του ύπνου.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται συνήθως κατά κανόνα μια διαταραχή της συγκέντρωσης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση με γενικευμένη διαταραχή στη λειτουργία του εγκεφάλου συνήθως αυτό που παρατηρείται είναι μια μικρή έως πάρα πολύ μεγάλη υποφυσιακή «ανεπάρκεια» μετατραυματικής αιτιολογίας.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση σχεδόν πάντα έχουμε και μια προσβολή της υπόφυσης.
Η πείρα έχει δείξει τουλάχιστον στη Βιονευρολογική ότι και η πιο μικρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση «σε ένα κάποιο σημείο» θα προκαλέσει μια λοιμώδη διαταραχή
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση και κυρίως με συνδρομή της βάσης του κρανίου μπορεί να παρατηρήσουμε από την πίσω πλευρά του αυτιού, κοντά στο λοβίο ένα μώλωπα με συλλογή υγρού