Ψυχογενείς κρίσεις και Σαρκό
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Ο Μπρότμαν ήταν ένας μεγάλος Γερμανός νευροφυσιολόγος που στις αρχές του 19ου αιώνα διέκρινε και επισήμανε ότι στην περίπτωση της κατάθλιψης υπάρχει ένας κεντρικός «διακόπτης» στον εγκέφαλο που ευθύνεται γι’ αυτήν τη δυσλειτουργία.
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Η υπόφυση η οποία κρέμεται μ΄ έναν μικρό μίσχο από τον υποθάλαμο εντός του τουρκικού εφιππίου μέσα στο κρανίο είναι ευάλωτη στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις λόγω των μικρών «οστικών» κυμάτων.
Οι επιληπτικές κρίσεις κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται λόγω διαταραχής του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Οι λοιμώξεις, οι οποίες μπορεί να είναι σ’ οποιοδήποτε μέρος του σώματος, πάντα έχουν άμεσα σχεδόν μια επικοινωνία και με τον εγκέφαλο ∙ο λόγος είναι ότι μέσω του αίματος φτάνουν και στην κυκλοφορία του εγκεφάλου.
Τα τελευταία χρόνια οι νευρολογικές αρρώστιες αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο τμήμα της σύγχρονης ιατρικής.
Μελετώντας τη λειτουργία του εγκεφάλου με τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα και τις καινούργιες τεχνικές μεθόδους, ήρθε στο φως κάτι που ήταν μέχρι τώρα τελείως άγνωστο και κυρίως απιστοποίητο.
Στην εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων οι διαταραχές της κυκλοφορίας είναι σημαντικές∙ ο λόγος είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορική διαταραχή στην περιοχή του αίματος καταφθάνει και στον εγκέφαλο με τα διάφορα «υποπροϊόντα» της.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Οι βασικοί προσδιορισμοί των πρωτεϊνών «β-αμυλοειδούς» και TAU και ιδιαίτερα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό αποτελούν από τους πλέον πληροφοριακούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους «δείκτες», σε ότι αφορά την πιστοποίηση της νόσου του Alzheimer.
Η μεγάλη κλινική εμπειρία στην εγκεφαλοπάθειαHashimoto με άλλα συμπτώματα, π.χ. συμπτώματα από τον κινητικό νευρώνα, έχει δείξει ότι ορισμένα διαγνωστικά στοιχεία έχουν ιδιαίτερη σημασία για την έγκαιρη πιστοποίηση της.
Τα τραύματα του νωτιαίου μυελού προκαλούν παραλύσεις κυρίως των άκρων, της κύστεως και του εντέρου.
Ανάλογα με το πώς μας παρατηρούν, ποιοι είναι αυτοί που το κάνουν, πως είναι ενδεδυμένοι, ποιο φύλο έχουν, πόσοι είναι κ.τ.λ., αντιδρούμε πολύ διαφορετικά
Η ανάγκη της ένταξης αποτελεί πλέον μια από τις ουσιαστικότερες υπαρξιακές ανησυχίες του ατόμου
O Stanley Prusiner είναι ένα τιμημένος με Νόμπελ νευροβιολόγος του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος το 1982 υπέθεσε ότι στη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια η συγκέντρωση «ιστιδίων» και οι πλάκες που δημιουργούνται είναι συγκεντρώσεις παθολογικών πρωτεϊνών, τα λεγόμενα prions
Ο Στάνλεϊ Προύσνερ είναι ένας νευρολόγος του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και συγκεκριμένα στο Σαν Φραγκίσκο που αφιέρωσε το χρόνο του για ένα τεράστιο επιστημονικό έργο που αφορά την έρευνα της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας
Η λεπτίνη είναι μια συγκεκριμένη ορμόνη που ανήκει στη μεγάλη ομάδα των αντιποκινών
Από τις τελευταίες έρευνες που έχουν γίνει γενικά και στη Βιονευρολογική προκύπτει ένα έντονο ερώτημα σχετικά με το αν κανείς θα πρέπει να «δοκιμάσει» και μια αντιβιοτική δράση σε παχύσαρκους ανθρώπους μεταξύ των άλλων θεραπευτικών προσεγγίσεων