Πολλαπλό μυέλωμα, αμυλοείδωση, σπειραματονεφρίτιδα
Είναι τρεις έννοιες οι οποίες επιφέρουν θανάσιμη κατάληξη σε παθολογικές καταστάσεις.
Είναι τρεις έννοιες οι οποίες επιφέρουν θανάσιμη κατάληξη σε παθολογικές καταστάσεις.
Ομιλία και μουσική είναι δύο διαφορετικές λειτουργίες και μέχρι σήμερα οι νευροεπιστήμονες θεωρούσαν ότι υπάρχει διαφορετικός τόπος επεξεργασίας αυτών των δύο εννοιών στον εγκέφαλο.
Τα ακουστικά ερεθίσματα συλλαμβάνονται από το αυτί και μεταδίδονται στα δύο κέντρα της ομιλίας, του κινητικού λόγου και της αναγνώρισης του λόγου, τα οποία βρίσκονται στο αριστερό ημισφαίριο.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες έρευνες, μουσική και ομιλία χρησιμοποιούν το ίδιο νευρωνικό τόξο στον εγκέφαλο.
Τελευταία απασχολεί πάρα πολύ τους νευρολόγους η διαδικασία της αντιγήρανσης.
Το σωματοποιημένο άγχος στα παιδιά εκδηλώνεται κατά κύριο λόγο με πόνους.
Μετά από έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά, έχει διαπιστωθεί ότι στον εγκέφαλο παρουσιάζεται έντονη δραστηριότητα όταν το παιδί θυμάται συγκεκριμένες επώδυνες καταστάσεις.
Κάθε εργασία είναι κοπιαστική και σε αρκετές περιπτώσεις καθόλου ευχάριστη.
Έρευνες κατέδειξαν ότι σε άτομα που έχουν παιδιά εμφανίζεται πολύ περισσότερο άγχος.
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα είναι δεδομένες οργανικές δυσλειτουργίες με συγκεκριμένες διαταραχές σε ότι αφορά το μεταβολισμό, την ανάπτυξη και το κυκλοφορικό σύστημα.
Σε κάθε περίπτωση πανικού υπάρχει και μία αντίδραση.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο άνθρωπος αισθάνεται τρομερό πανικό ˙σαν να τον κυνηγάει ένα άγριο ζώο μέσα στο δάσος, για παράδειγμα μία αρκούδα.
Κλινικά όταν οι νευρολόγοι – ψυχίατροι πρέπει να κουράρουν φοβικούς ασθενείς που βρίσκονται στο στάδιο πανικού, όλοι επικεντρώνουν την προσοχή τους στο να επέμβουν άμεσα όχι μόνο για να μειώσουν την ένταση αλλά και για να περιορίσουν τη διάρκεια εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση προσοχής είναι εύκολο να διαγνωστεί από τον ειδικό.
Ο Ζαν-Μαρτέν Σαρκό ήταν ένας Γάλλος νευρολόγος ο οποίος ερεύνησε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα το 19ο αιώνα.
Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου Τουρέτ είναι ότι υπάρχει μία διαρκής επανάληψη συγκεκριμένων «τικ», δηλαδή νευρικών σπαστικών μυϊκών κινήσεων και ταυτόχρονα φωνημάτων ή λέξεων, κατά κύριο λόγο αυτές που χαρακτηρίζουμε ως «άσχημες λέξεις».
Ήταν ο πρώτος νευρολόγος επιστήμονας ο οποίος στο τέλος του 19ου αιώνα περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια τα συμπτώματα του «τικ» και από τότε η επιστημονική κοινότητα προτίμησε το όνομά του στη νόσο προς τιμή του.
Το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο έλαβε το όνομα του γιατρού ο οποίος πρώτος το περιέγραψε, είναι η νευρολογική κλινική εικόνα των διάφορων «τικ».
Όταν υπάρχουν «τικ», η κοινωνική συμπεριφορά γίνεται προβληματική.