Ο Ύπνος και ο Eugene Aserinsky
Ο Aserinsky σε συνεργασία με τον Nathaniel Kleitman στο πανεπιστήμιο του Σικάγου ανακάλυψαν το στάδιο REMτου ύπνου ˙ πρόκειται για το στάδιο που παρουσιάζεται πριν την αφύπνιση ή στο στάδιο ημιαφύπνισης του ατόμου.
Ο Aserinsky σε συνεργασία με τον Nathaniel Kleitman στο πανεπιστήμιο του Σικάγου ανακάλυψαν το στάδιο REMτου ύπνου ˙ πρόκειται για το στάδιο που παρουσιάζεται πριν την αφύπνιση ή στο στάδιο ημιαφύπνισης του ατόμου.
Αφορά χαρακτηριστικά μία τυπική ομάδα πονοκεφάλων, κυρίως αγγειακής και κληρονομικής αιτιολογίας, που εμφανίζεται λίγο μετά τα μεσάνυχτα κατά τη διάρκεια του ύπνου με έντονο πόνο του οφθαλμού και ταυτόχρονο ερεθισμό του.
Η ονομασία CADASIL προκύπτει από τα αρχικά «Cerebral Autosomal-Dominant Arteriopathy with Subcortical Infarcts and Leukoencephalopathy».
Εξαιτίας της οικονομικής πίεσης και του κόστους της θεραπείας της νόσου του Parkinson τα τελευταία χρόνια πολλές πανεπιστημιακές κλινικές προσπαθούν να βρουν μία «χειρουργική» λύση γι’ αυτήν την περίπτωση.
Από την αρχή της «επανάστασης» των βλαστοκυττάρων και της χρήσης αυτών στη θεραπευτική ιατρική, έχουν γίνει προσπάθειες για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου στη νόσο του Parkinson. Τα αποτελέσματα υπήρξαν φτωχά και οι παρενέργειες πολλές.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Είναι γεγονός ότι πριν από μια εικοσαετία, όταν το εγκεφαλογράφημα γινόταν με «πρωτόγνωρα» μέσα, πολλές επιληπτικές κρίσεις διέφευγαν της διαγνωστικής του ικανότητας.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες τα τελευταία χρόνια, το σύνδρομο Parkinson φαίνεται πως έχει μια γενετική προδιάθεση.
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Στη σύγχρονη κοινωνία και κυρίως στην Αμερική η κακοήθης παχυσαρκία αποτελεί πλέον μάστιγα.
Οι ασθενείς με τη νόσο του Parkinson δε «χορταίνουν» να κοιμούνται και παραπονιούνται τακτικά για κακό και ελαττωμένο ύπνο.
Με μια σειρά από συμπτώματα όπως τρόμος και σπασμωδικότητα, η ασθένεια του Parkinson προκύπτει από μια διαταραχή στο κεντρικό εγκέφαλο, το λεγόμενο μέσο εγκέφαλο· σ’ αυτήν την περιοχή ορισμένα κύτταρα εκφυλίζονται.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το καλύτερο φάρμακο εναντίον κάθε μορφής σωματικού ή συναισθηματικού πόνου είναι η επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους και καταστάσεις.
Οι διαταραχές του ύπνου παράλληλα με τις επιληπτικές κρίσεις επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά του ασθενούς.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές επιληψίας οι οποίες «εκφράζονται» συμπτωματολογικά κατά τη διάρκεια του ύπνου ή αμέσως μετά την αφύπνιση.
Είναι γεγονός πως η συχνότητα εμφάνισης της νόσου δεν είναι μεγάλη.
Η βουλιμία θεωρείται ως μια ανωμαλία διατροφής και είναι απόλυτα συνυφασμένη με μια διαταραχή εκκαθάρισης˙ πρόκειται για ένα τακτικό νόσημα στην εποχή μας και η μοριακή βιολογία έρχεται να δώσει μια ακτίνα φωτός σε ότι αφορά τη λύση αυτού του προβλήματος.
Το «μετατραυματικό» σύνδρομο λόγω στρες αποτελεί μια συνηθισμένη εικόνα που επαναλαμβάνεται σε πολλά άτομα σε καθημερινή βάση.
Από μελέτες που έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορα εργαστήρια ύπνου και σε διάφορες νευρολογικές κλινικές είναι πλέον σίγουρο ότι υπάρχει μια γενετική επιβάρυνση για την περίπτωση της υπνοβασίας.