Ντοπαμίνη και μίμηση
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα.
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα.
Η συμπεριφορά της μίμησης, χαρακτηριστική στους πιθήκους, υπάρχει σε ανώτερο βαθμό στους ανθρώπους.
Είναι πάρα πολλοί οι ασθενείς «φορείς» παρανοϊκής συμπεριφοράς, αποτέλεσμα μιας παρανοϊκής μίμησης
Η αυτόματη μίμηση είναι ένα αυθόρμητο αντανακλαστικό στους ανθρώπους.
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Την τελευταία δεκαετία τονίζεται έντονα και ιδιαίτερα τελευταία και από νευροεπιστημονικές πηγές η θεωρία του «κοινωνικού φύλου» σε σχέση με το βιολογικό φύλο και κατά πόσο το πρώτο αποτελεί μία «τεχνολογική» μίμηση του δεύτερου.
Η λειτουργία του εγκεφάλου σαφώς και διαφέρει σε ειδικές κατευθύνσεις που σχετίζονται με ορμονικές προδιαγραφές σε άνδρες και γυναίκες.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Χαρακτηριστικό των περισσότερων ψυχογενών κρίσεων είναι ότι κατά την εμφάνιση τους πολλές φορές συνοδεύονται από τονικοκλονικούς σπασμούς, παρόμοιων αυτών της επιληψίας.
Έχει διαπιστωθεί ότι σε περιβάλλον επιληπτικών κρίσεων πάρα πολλοί συγγενείς με προδιάθεση για επιληπτικές κρίσεις μιμούνται με μεγάλη ακρίβεια τις επιληπτικές κρίσεις άλλων.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Μια τελευταία «παράπλευρη» ανακάλυψη σε ότι αφορά τη χρησιμοποίηση των βλαστοκυττάρων έρχεται από την Ολλανδία∙ εκεί επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν βλαστοκύτταρα σε επίπεδο «νανοτεχνικής», δηλαδή ελάχιστου μεγέθους, τα οποία μπορούν να πάρουν το «όχημα» ενός σπερματοζωαρίου και να μεταφερθούν στον κυτταρικό στόχο με μικρούς μαγνήτες.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νέων διαγνωστικών μέσων και κυρίως της υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας και κατά δεύτερο λόγο της πολύωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής, μπορούμε πλέον να αναλύσουμε τα νευρωνικά τόξα και τα κέντρα του εγκεφάλου που είναι «διατεταγμένα» για κάποιες λειτουργίες