Επιληπτική κρίση και εμφάνιση σκλήρυνσης κατά πλάκας
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί ένα σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο τόσο για την άνοια όσο και για την επιληψία.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Η κλασική ναρκοληψία είναι από πλευράς συμπτωματολογίας η πιο «σκληρή» μορφή ναρκοληψίας.
Στη νευροεκφυλιστική νόσο του Alzheimer όπου η μνήμη χάνεται και ο άνθρωπος μετατρέπεται σταδιακά σε «φυτό», υπάρχει συγκεκριμένη διαταραχή η οποία προκαλεί τη νόσο.
Μία ερευνητική ομάδα από την Saitama της Ιαπωνίας κατόρθωσε να βρει τον τρόπο πιστοποίησης της ύπαρξης της νόσου του Alzheimer στα πρώιμα στάδιά της.
Σε περίπτωση εγκεφαλίτιδας ερπητικού τύπου πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν ο πυρετός «επιμένει» κατά τις πρώτες μέρες.
Η ερπητική εγκεφαλοπάθεια συνήθως προσβάλλει τον κροταφικό λοβό και ως εκ τούτου σ’ αυτήν την περιοχή εμφανίζονται οι περισσότερες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα εστιακές κρίσεις, απάθεια, διαταραχές του συναισθήματος και κινητικές βλάβες.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός από φαιά ουσία ο οποίος βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου ˙ πρόκειται ουσιαστικά για τον ενδιάμεσο σταθμό των αισθητηριακών ερεθισμών.
Στον εγκέφαλο υπάρχει μία περιοχή η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως κέντρο πιστοποίησης και διαφοροποίησης της έντασης των ονειρικών σχηματισμών.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Η υποφλοιώδης εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική νοσολογική κατάσταση η οποία τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα νευρολόγους και ψυχιάτρους.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται με πόνους στους μύες, παρέσεις, διαταραχές της αισθητικότητας και της όρασης∙ αυτή η «ποικιλία» πάντοτε δημιουργεί διαγνωστικό πρόβλημα στους νευρολόγους.
Σίγουρα, ο συνδυασμός αυτών των δυο νοσολογικών καταστάσεων δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο▪ υπήρχε από παλιά και μάλιστα υπάρχουν βιβλιογραφικές ενδείξεις για την πιθανή συνύπαρξη των δυο αυτών νοσημάτων, αλλά δεν είχαν εκτιμηθεί ανάλογα διότι τα διάφορα διαγνωστικά στοιχεία που υπήρχαν τότε δεν ήταν επαρκή.
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Ήδη από τη δεκαετία του 1990 άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες να δοθεί ένας ορισμός για τον «κοινωνικό» εγκέφαλο
Στη διαδραστική εγκεφαλική λειτουργία έχουμε πλέον τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε το συντονισμό όρασης και ακοής σε δυο διαφορετικούς εγκεφάλους ταυτόχρονα
Πλέον με τις νέες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα στο διαγνωστικό τομέα της νευρολογίας είναι κάτι καινούργιο που μέχρι τώρα εθεωρείτο ακατόρθωτο· μπορεί πλέον να γίνει έλεγχος της επικοινωνίας από εγκέφαλο σε εγκέφαλο και να διερευνηθεί ο συντονισμός τους
Με την πείρα και την τακτικότητα της διάγνωσης της οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας, τα τελευταία χρόνια, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, έχει ανεβεί πάρα πολύ η εκτίμηση των διαγνωστών για τη λειτουργία της μαγνητική τομογραφίας