Πόνος στον οφθαλμό και ημικρανία
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Τακτικά θα τύχει να συναντήσουμε ταυτόχρονα υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια και υδροκεφαλισμό.
Οι πάσχοντες από χρόνια υπέρταση πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία τη δημιουργία κάποιας μορφής εγκεφαλοπάθειας που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.
Η υποφλοιώδης εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική νοσολογική κατάσταση η οποία τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα νευρολόγους και ψυχιάτρους.
Στα άτομα που πάσχουν από αϋπνία, ακόμα και όταν δεν εντοπίζεται ποια ακριβώς είναι η αιτία που την προκαλεί, έχουν μία χαρακτηριστική εγκεφαλική δομή.
Στην εικόνα φαίνεται μια μαγνητική τομογραφία με πάνω και κάτω μέρος. Στο πάνω μέρος είναι η μαγνητική τομογραφία ενός νεαρού ατόμου και στο κάτω μέρος ενός ηλικιωμένου.
Τα δέκατα του πυρετού σε συνδυασμό με τις αλλεργίες είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα σε πάρα πολλούς ανθρώπους που όταν εμφανίζεται παραμένει ανεξήγητη κατάσταση για τους γιατρούς.
Μετά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τους τραυματισμούς του εγκεφάλου, εφόσον ο ασθενής επιζήσει άσχετα μ’ όλα τα νευρολογικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα που παρουσιάζει, συνήθως ένα κύριο σημείο διαταραχής είναι η συμπεριφορά του.
Η «καταβολή» είναι ένα πάρα πολύ συχνό σύμπτωμα, το οποίο κυρίως βασίζεται σε δυσλειτουργίες του οργανισμού.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται με πόνους στους μύες, παρέσεις, διαταραχές της αισθητικότητας και της όρασης∙ αυτή η «ποικιλία» πάντοτε δημιουργεί διαγνωστικό πρόβλημα στους νευρολόγους.
Η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου άνοιξε νέους δρόμους στην έρευνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας μέχρι και σε μοριακό πλέον επίπεδο.
Οι καινούργιες έρευνες ιδιαίτερα με τη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου τον τελευταίο καιρό έχουν καταδείξει ότι περιοδικά σε ορισμένα σημεία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού προκύπτουν «ανωμαλίες» που δημιουργούν εκεί «οπές».
Οι διάφορες απεικονιστικές μέθοδοι, κυρίως δε η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου και η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, αποτελούν ένα τεράστιο διαγνωστικό «κεφάλαιο» για τη νόσο του Alzheimer.
Σίγουρα, ο συνδυασμός αυτών των δυο νοσολογικών καταστάσεων δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο▪ υπήρχε από παλιά και μάλιστα υπάρχουν βιβλιογραφικές ενδείξεις για την πιθανή συνύπαρξη των δυο αυτών νοσημάτων, αλλά δεν είχαν εκτιμηθεί ανάλογα διότι τα διάφορα διαγνωστικά στοιχεία που υπήρχαν τότε δεν ήταν επαρκή.
Η παρουσία απομυελινωτικών εστιών στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις ύπαρξης νόσου του κινητικού νευρώνα.
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Από τη δική μας πείρα δεν υπάρχει σχεδόν καμία περίπτωση τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χρόνια αντιμετώπιση διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος να μην προκαλέσουν, έστω και στο ελάχιστο, ένα ξεκίνημα μιας ελαφριάς μορφής προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας