Νέες έρευνες, έχουν καταδείξει ότι ο μαγνητικός ερεθισμός κάποιων περιοχών του εγκεφάλου, οι οποίες μπορούν να ερευνηθούν σε ότι αφορά την πρόληψη σε κάποια νευρολογικά σύνδρομα, προσφέρει μεγάλες θεραπευτικές προσδοκίες.
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Σε διάφορες εγκεφαλικές βλάβες και κυρίως σε περιπτώσεις επιληψίας ή εγκεφαλικών επεισοδίων έχουμε τη δυνατότητα χρησιμοποιώντας το διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό και προκαλώντας παρόμοια λειτουργία μ’ αυτήν των κυττάρων που έχουν καταστραφεί την αντικατάστασή τους από άλλα υγιή κύτταρα.
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Οι ψυχαναγκασμοί είναι εγκεφαλικές δυσλειτουργικές καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μη ορθή επικοινωνία του αρχαϊκού εγκεφάλου με το νεοεγκέφαλο.
Η σχιζοφρένεια αποδεδειγμένα σ’ όλες της τις μορφές είναι μία διαταραχή λειτουργικού τύπου κάποιων νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός «έδωσε» το έναυσμα προκειμένου να εφαρμοστεί μία προγενέστερη νευρολογική γνώση.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Κάθε εγκέφαλος διεγείρεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά με διαφορετική ένταση και ποικιλομορφία.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός αποτελεί μία ανακάλυψη σε ότι αφορά την εφαρμογή του σε περιπτώσεις νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης νευρολογίας είναι εκείνες οι παθήσεις που συνδέονται με διαταραχές της μάθησης ή μετά από μία νευρολογική νόσο.
Την τελευταία δεκαετία μία σειρά νέων νευρολογικών ερευνών ταυτόχρονα με θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός μπορεί να εφαρμοστεί σε ποικίλες νευροψυχιατρικές παθήσεις με συγκεκριμένη μέθοδο και επιτυχία.
Σε ορισμένες κλινικές, κυρίως βρετανικές όπου έχουν ιδιαίτερη πείρα όσον αφορά το σύνδρομο Cluster, εφαρμόζεται ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός.
Σε πάρα πολλές νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες αλλά πολύ πιθανόν και σε διάφορα αυτοάνοσα και εκφυλιστικά νοσήματα έχουμε μια δυσλειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός είναι μια καινούργια μέθοδος, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις όπου έχουμε αντίσταση σε φαρμακευτικές αγωγές όσον αφορά την κατάθλιψη.
Έχουμε δει επανειλημμένα, κατά την εφαρμογή στη Βιονευρολογική, ότι ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός έχει πάρα πολύ μεγάλη θεραπευτική εμβέλεια σε ασθένειες με επιληψία και με κατάθλιψη
Ένα όργανο «συναισθηματικής αγωγής» είναι ο ιππόκαμπος
Ερεθίζοντας διακρανιακά με μαγνητικά κύματα τον εγκέφαλο σε διάφορα σημεία, μπορούμε να συντονίσουμε καλύτερα εγκεφαλικές λειτουργίες μάθησης σε περιπτώσεις διαταραχών μνήμης και συγκέντρωσης
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος