Ύπνος και βραχεία, μακρά μνήμη
Ο ύπνος παίζει σημαντικό ρόλο ως διαβιβαστική κατάσταση μεταξύ βραχείας και μακράς μνήμης.
Ο ύπνος παίζει σημαντικό ρόλο ως διαβιβαστική κατάσταση μεταξύ βραχείας και μακράς μνήμης.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της απώλειας μνήμης.
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας.
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Κατά τη διάρκεια της μέσης και προχωρημένης ηλικίας, το αδέξιο βάδισμα και η ταυτόχρονη ελάττωση της μνήμης είναι μία επικίνδυνη κατάσταση.
Στα άτομα που πάσχουν από αϋπνία, ακόμα και όταν δεν εντοπίζεται ποια ακριβώς είναι η αιτία που την προκαλεί, έχουν μία χαρακτηριστική εγκεφαλική δομή.
Αναμφισβήτητα χρειάζεται και η μνήμη, προκειμένου να προκύψει μια εμμονή.
Μια από τις κυριότερες παρενέργειες της μοριακής μιμητικής είναι οι διαταραχές της μνήμης.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο της εμφάνισης της κατάθλιψης με έντονες διαταραχές σε ότι αφορά τη μνήμη και τη συγκέντρωση της προσοχής.
Έχει αποδειχτεί ότι όλη η διαδικασία της μνήμης και η «πρόκληση» της στον εγκέφαλο είναι αποτέλεσμα μετάδοσης βιοηλεκτρικών σημάτων.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Οπωσδήποτε ναι.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της νόσου του Alzheimer είναι οι διαταραχές της μνήμης και της μάθησης που αρχίζουν με έναν αργό τρόπο, αλλά αργότερα συνεχίζονται ραγδαία με αποτέλεσμα μέχρι και την πλήρη απώλεια και των δυο λειτουργιών
Τον τελευταίο καιρό οι όροι «μνήμη» και «Alzheimer» προκαλούν πολλές συζητήσεις, τόσο για την ελάττωση της μνήμης αλλά όσο και για την περιγραφή διάφορων ασθενειών που σχετίζονται με αυτήν
Oι διαταραχές της μνήμης και προσοχής είναι δυο συμπτώματα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις περιπτώσεις χρόνιας αϋπνίας
Η θέληση και η μνήμη είναι δυο «δραστηριότητες» ταυτόχρονα κατευθυνόμενες από «υψηλές» εγκεφαλικές λειτουργίες, οι οποίες όμως έχουν μια άμεση σύνδεση με την κίνηση
Στη Βιονευρολογική βλέπουμε τακτικά ασθενείς να έρχονται, οι οποίοι παραπονιούνται για απώλεια μνήμης, η οποία είναι σταδιακή, αλλά πολλές φορές φτάνει σε προχωρημένο στάδιο
Αυτό που μπορεί κανένας να φανταστεί τι γίνεται όταν χάνεται η μνήμη, με απλά λόγια μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε σαν μια μεγάλη καταστροφή
Πολλές φορές παρατηρούμε στη Βιονευρολογική σε βασικές νευροψυχιατρικές ασθένειες ότι η συμπτωματολογία τους αρχίζει από τη σταδιακή απώλεια της μνήμης και μάλιστα όταν υπάρχει αδυναμία της φαντασίας, σε ότι αφορά το σχεδιασμό
Έχουμε μια αφηρημένη έννοια, δηλαδή την «ψυχή», και μια απόλυτα γνωστή και με δυνατότητες καταγραφής έννοια, τη «μνήμη»