Διαβήτης – υπέρταση – πάρεση
Ο διαβήτης και η υπέρταση είναι παθήσεις που όταν παρουσιάζονται και συνυπάρχουν προκαλούν δυσλειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ο διαβήτης και η υπέρταση είναι παθήσεις που όταν παρουσιάζονται και συνυπάρχουν προκαλούν δυσλειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
Αρκετοί μεσήλικες αντιλαμβάνονται ότι αυξάνεται το βάρος τους ενώ τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού.
Στη μέση ηλικία όταν εμφανίζεται μία διαταραχή της βάδισης αργά αλλά σταθερά αυξανόμενη ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται και μια μορφή ελαφριάς κατάθλιψης ή δυσθυμίας, τότε μιλάμε σίγουρα για κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Σε περιπτώσεις υψηλού πυρετού σε νεαρή ηλικία έχουμε την εμφάνιση σπασμών που δεν θεωρούνται μορφή επιληψίας αλλά έχουν χαρακτηριστικά επιληπτικής κρίσης.
Για τη νευρολογία η πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα χαρακτηρίστηκε από τη μορφή του Hans Berger.
Ένας ερευνητής του πανεπιστημίου του Bristol το 2002 έκανε το τόλμημα για τη γονιδιακή θεραπεία της νόσου του Parkinson.
Το χαρακτηριστικό της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας είναι ότι πρόκειται για μία αργά εξελισσόμενη, κυρίως μετά το εξηκοστό έτος της ηλικίας, άνοια.
Σε περιπτώσεις υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας, πέρα από τις διαταραχές βάδισης με τη μορφή πυραμιδικών στοιχείων, εμφανίζονται και χαρακτηριστικές περιπτώσεις ακράτειας ούρων.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Ο υπερτασικός ασθενής νομίζει ότι κατά κανόνα πάσχει μόνο από ένα περιοδικό πρόβλημα αρτηριακής υπέρτασης που εμφανίζεται παροδικά με τη μορφή διάφορων επεισοδίων.
Η αρτηριοσκλήρυνση σε χρόνια μορφή μπορεί να προάγει ή και να προκληθεί από αρτηριοσκληρωτικές μορφές οι οποίες έχουν τη βάση τους σε μία διαταραχή των μιτοχονδρίων των κυττάρων.
Οι πάσχοντες από χρόνια υπέρταση πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία τη δημιουργία κάποιας μορφής εγκεφαλοπάθειας που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Η καλή εγκεφαλική λειτουργία προϋποθέτει μία ομαλή επικοινωνία μεταξύ φλοιού και υποφλοιωδών σχηματισμών του εγκεφάλου· αυτή επιτυγχάνεται μέσω των νευρικών ινών που συνδέουν τους διάφορους αυτούς σχηματισμούς με το φλοιό του εγκεφάλου.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.
Για πολλούς ανθρώπους το πρόβλημα της αϋπνίας διαρκεί αρκετό καιρό.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει γενικευμένη λοίμωξη και πραγματοποιείται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα εικοσιτετράωρης καταγραφής (δηλαδή να περιέχεται μέσα και ο ύπνος), βλέπουμε πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία.
Σε ελαφριάς μορφής συναισθηματικών διαταραχών και πόνου έχουμε την αντίδραση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες επεξεργάζονται συναισθηματικά στοιχεία του πόνου.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το καλύτερο φάρμακο εναντίον κάθε μορφής σωματικού ή συναισθηματικού πόνου είναι η επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους και καταστάσεις.
Μια από τις χειρότερες μορφές κεφαλαλγίας είναι αυτή που συνδέεται με τις διάφορες φάσεις του ύπνου.