Θωρακική εμβολή και πονοκέφαλοι
Η θωρακική εμβολή είναι μία πάρα πολύ επικίνδυνη και πολύ τακτικά θανατηφόρα εξέλιξη για ορισμένους ανθρώπους που όπως έχουν δείξει οι έρευνες διαθέτουν μία γενετική προδιάθεση σ’ αυτή την κατάσταση.
Η θωρακική εμβολή είναι μία πάρα πολύ επικίνδυνη και πολύ τακτικά θανατηφόρα εξέλιξη για ορισμένους ανθρώπους που όπως έχουν δείξει οι έρευνες διαθέτουν μία γενετική προδιάθεση σ’ αυτή την κατάσταση.
Έχει παρατηρηθεί ότι μία οξεία λοίμωξη ή μία επιπλοκή λοιμώδους αιτιολογίας μετά από εμβολιασμό, σε περιπτώσεις αναπτυσσόμενης αρτηριοσκλήρωσης, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφρακτικών επεισοδίων.
Κλινικές έρευνες έχουν επισημάνει και έχουν πιστοποιήσει ότι υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος παροδικής μορφής εγκεφαλικού επεισοδίου σε περιπτώσεις ηλικιωμένων ασθενών με αναπτυσσόμενη αρτηριοσκλήρωση, όταν έχουμε έντονες λοιμώξεις ή περιπτώσεις λοιμώξεων μετά από εμβολιασμούς.
Έχει παρατηρηθεί ότι υφίσταται μία αυξημένη επικινδυνότητα εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου ή και καρδιακού εμφράγματος μετά από μία οξεία λοίμωξη.
Τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρείται μία σχέση που αναπτύσσεται στο πεδίο των λοιμώξεων και των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πολλές φορές κάποια εμβόλια ιδιαίτερα σε μεγάλες ηλικίες, πιο συνηθισμένα τα αντιγριπικά, βλέπουμε ότι δημιουργούν μικροαγγειακά επεισόδια και κυρίως αρτηριακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Το γεγονός ότι η αρτηριοσκλήρωση αποτελεί υπόβαθρο προκειμένου να αναπτυχθεί ένα εγκεφαλικό επεισόδιο και ιδιαίτερα θρομβωτικού τύπου είναι ήδη γνωστό εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Σύμφωνα με τις νέες αναλύσεις και έρευνες των νευροεπιστημών, η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί ένα μέγιστο κεφάλαιο σε ότι αφορά την αναγνώριση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Οι συνάψεις του εγκεφάλου είναι τα σημεία όπου ένα νευροκύτταρο, μέσω ενός νευράξονά του, μεταδίδει την πληροφορία στη μεμβράνη ενός άλλου κυττάρου.
Ουσιαστικό ρόλο στη μάθηση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας παίζει η πλαστικότητα του εγκεφάλου.
Μέσω της πλαστικότητας του εγκεφάλου σε διάφορες νευροψυχιατρικές παθήσεις μπορούμε να επηρεάσουμε θεραπευτικά τη μία ή την άλλη περιοχή του εγκεφάλου αλλά ακόμη και τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους.
Έρευνες και κυρίως του ερευνητικού πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ από το έτος 2004 έχουν δείξει ότι σαφώς η διάρκεια της πλαστικότητας του εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία για διάφορες περιπτώσεις έχει μία ουσιώδη κοινωνική σημασία.
Η έρευνα της εγκεφαλικής λειτουργίας ως προς τη μάθηση αποτελεί το κεφαλαιώδες τμήμα της μελέτης γενικά της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Tον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος κλάδος στη νευρολογία και στις νευροεπιστήμες ο οποίος ασχολείται μόνο με τις διαδικασίες της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου, όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, έχει μία απευθείας εξάρτηση από την ηλικία του ατόμου.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί το μείζον θέμα τα τελευταία δέκα χρόνια στις νευροεπιστήμες.
Το κύριο πρόβλημα της πλαστικότητας του εγκεφάλου είναι να κατορθώσει μέσω της ανάπτυξής του και δημιουργίας νέων συνάψεων, δηλαδή κόμβων επικοινωνίας, να δημιουργήσει καινούργιες δυνατότητες ανάπτυξης.
Οι έρευνες έχουν δείξει πραγματικά κάτι το τρομακτικό, σε ότι αφορά τη θεραπεία του εγκεφάλου μέσω χρησιμοποίησης των μεθόδων των ευαίσθητων «περιόδων» της πλαστικότητάς του.
Η ακοή αποτελεί μία ουσιαστική εγκεφαλική λειτουργία η οποία σε ότι αφορά την έρευνά της σε ιδιαίτερα παθολογικές καταστάσεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να μελετηθεί.
Σε «ευαίσθητες φάσεις» της παιδικής ηλικίας παρατηρώντας κανείς τις εγκεφαλικές εξελίξεις, κυρίως μέσω των νέων ηλεκτροεγκεφαλογραφικών τεχνικών, έχει τη δυνατότητα να δει τις διακυμάνσεις της όρασης υπό την επιρροή της πλαστικότητας του εγκεφάλου.