Συνειδητές και μη συνειδητές διεργασίες
Μελετώντας και ερευνώντας ασθενείς με συνειδησιακά προβλήματα στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πως υπάρχουν συνειδητές και ασυνείδητες εγκεφαλικές διαδικασίες
Μελετώντας και ερευνώντας ασθενείς με συνειδησιακά προβλήματα στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πως υπάρχουν συνειδητές και ασυνείδητες εγκεφαλικές διαδικασίες
Πολλές φορές στη Βιονευρολογική,συναντάμε ένα «μείγμα» συμπτωμάτων από πόνο και απώλεια της αίσθησης στο πρόσωπο, ιδιαίτερα μετά από μια τραυματική εμπειρία
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι ο ρόλος του ιππόκαμπου είναι πολύ ουσιαστικός, σε ότι αφορά τη συναισθηματική μνήμη και τη «ρύθμιση» που έχει ως προς τη λειτουργία της με τον τόπο και το χρόνο
Άπειρες φορές, έχει τύχει και στους ιδίους να μας αρέσει κάτι ή και να μη μας αρέσει, να προτιμάμε έναν τόπο από κάποιο άλλο
Σήμερα είναι δυνατόν καταγράφοντας νευροφυσιολογικά όλα τα αποτελέσματα που μας δίνουν οι διάφορες εξετάσεις του είδους και κυρίως το εικοσιτετράωρο εγκεφαλογράφημα μαζί με την ανάλυση ύπνου και τα αποτελέσματα της υπολογιστικής τομογραφίας, για κάθε εγκέφαλο, να έχουμε μια πλήρη χαρτογράφηση των δεδομένων, αρκετών των συναισθημάτων που παρουσιάζει και μάλιστα με ταυτόχρονο τρόπο να τροποποιούμε ένα λογισμικό, χρησιμοποιώντας πάλι τις ίδιες αναλύσεις που με κάποιο μαγνητικό ερεθισμό ή φαρμακευτικές αγωγές να διορθώνουμε τις ατέλειες του και να φέρνουμε τα συναισθήματα του και τα συμπεράσματα του στο σωστό δρόμο
Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα κατέχει μια πολύ σπουδαία θέση στη λειτουργία του εγκεφάλου και γενικά του σώματος του ανθρώπου
Ένα από τα πλέον τακτικά προβλήματα των ασθενών, που έρχονται στη Βιονευρολογική, είναι το αίσθημα της «απώλειας» ενέργειας που νιώθουν
Το δεν «υπάρχουν» στην Ιατρική δεν «υπάρχει». Ότι προκαλεί οποιασδήποτε μορφής πρόβλημα, έστω και με τη μορφή παραπόνων, είναι σύμπτωμα και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Οι ψυχικές συγκρούσεις προσωπικού, οικογενειακού ή και κοινωνικού τύπου, «γεννάνε» πάντοτε σωματικά προβλήματα
Στις Νευροεπιστήμες, έτσι και στη Βιονευρολογική υπάρχει πάντοτε η αμφιβολία εάν ο κάθε άνθρωπος έχει αυτό που λέμε «ελεύθερη θέληση»
Πρόκειται για μια ερώτηση που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της έρευνας των νευροεπιστημών τον τελευταίο καιρό
Η τάση για εμετό είναι από τα συνηθέστερα συμπτώματα, μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση
Στα υπερκινητικά παιδιά τακτικότατα διαπιστώνουμε ότι πέραν της βασικής συμπτωματολογίας, εμφανίζουν πολύ περισσότερο από τα συνομήλικα τους διαταραχές του συναισθηματικού και εκπτώσεις ή ελλείμματα ευφυΐας
Η πείρα μας στη Βιονευρολογκή έχει δείξει ότι το νευρωνικό τόξο, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία της ισορροπίας, είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και χρήζει καλής διαγνωστικής ανάλυσης, όταν έχουμε τέτοια προβλήματα
Στη Βιονευρολογική, οι ασθενείς σε προχωρημένη ηλικία παραπονιούνται για ένα ξαφνικό εμφανιζόμενο «σφίξιμο» στις γάμπες, μετά από μια επιβάρυνση της βάδισης
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παιδιών που για ανεξήγητους λόγους και για μακρύ χρονικό διάστημα μπορούν να εμφανίζουν μια ανεξήγητη θλίψη
Ψυχιατρικά η θλίψη είναι γνωστή σαν ένα αίσθημα ή συναίσθημα που είναι επακόλουθο μιας ψυχικής αναταραχής, δυσάρεστης για το άτομο
Η ανευθυνότητα και αντικοινωνική συμπεριφορά είναι, χωρίς αμφιβολία, άσχετα με το μέγεθος της συμπτωματολογίας τους, μια νοσηρή κατάσταση
Το έχουμε ζήσει πολλές φορές και εμείς στη Βιονευρολογική, που βλέπουμε σε καθημερινή βάση σε ασθενείς, ύστερα από μια σωματική, λεκτική ή κάθε άλλου είδους κρίση, να έρχεται μια θόλωση της διαύγειας του ατόμου
Οι στερεοτυπίες είναι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή φράσεις ή συνδυασμός και των δυο με πλήρη αδυναμία του ατόμου να επιβληθεί σε αυτές