Τα ένστικτα και το «δρέπανο»
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε να πούμε γενικά ότι η λειτουργία του εγκεφάλου χωρίζεται σε τρία τμήματα τα οποία αλληλοσυνεργάζονται και δημιουργώντας κατάλληλα νευρωνικά τόξα ρυθμίζουν τη ζωή για να έχει μια ομοιομορφία και εξέλιξη.
Όντως υπάρχουν κάποιοι φόβοι που είναι υπερβολικοί, αναίτιοι και ανεξήγητοι· ωστόσο δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους δαμάσουμε, μη καταλαβαίνοντας το λόγο.
Ο νεοεγκέφαλος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύσσεται τελευταίο και είναι μεγαλύτερο σε όγκο, διασυνδέσεις και συνάψεις· πρόκειται για το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει με τη συνείδηση του ανθρώπου όλη τη ζωή του.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη περιοχή στον εγκέφαλο που λέγεται υποθάλαμος, ο οποίος συμβάλλει τα μέγιστα σε ότι αφορά τη ρύθμιση διάφορων ενστίκτων, κυρίως αυτά που έχουν σχέση με τον έλεγχο των υγρών του σώματος, τη θερμοκρασία και την επαφή.
Η κατανόηση και η ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μαζών παραμένουν ακόμη μέγιστα προβλήματα του 21ου αιώνα· σαν ένα σύνθετο νευροψυχιατρικό ζήτημα μελετάται, βελτιώνεται και αναπτύσσεται καθημερινώς.
Η κλίμακα συνείδησης είναι ο βασικός «βαθμολογικός» συντελεστής αντίληψης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που διαθέτει ο καθένας.
Η κλίμακα ευφυΐας έχει άμεση σχέση με τα ένστικτα του ανθρώπου που βρίσκονται εντός των νευρωνικών διατάξεων του εγκεφάλου.
Η αντίληψη είναι μια ανώτερη πνευματική λειτουργία που προκύπτει από το συνδυασμό και τη «συνεργασία» διάφορων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Η επιθετικότητα, έτσι όπως την συναντάμε στη σύγχρονη στρεσογόνo ζωή σε διάφορες μορφές, είναι αποκλειστικά μια διαταραχή των συστημάτων της ιεραρχίας που γνωρίζει το κάθε άτομο.
Ο εγκέφαλος γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της ιεραρχίας για τη βελτίωση της ζωής· γι’ αυτόν το λόγο έχει «δημιουργήσει» τα ανάλογα νευρωνικά τόξα τα οποία αποτελούν προϋπόθεση για την ύπαρξη της κοινωνικής ιεραρχίας.
Τα δέκατα του πυρετού σε συνδυασμό με τις αλλεργίες είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα σε πάρα πολλούς ανθρώπους που όταν εμφανίζεται παραμένει ανεξήγητη κατάσταση για τους γιατρούς.
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει ενστικτώδη φόβο για τα φίδια.
Οι κοινωνίες «μοιάζουν» πάρα πολύ μεταξύ τους, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια «ένστικτα» που είναι κοινά σαν εγκεφαλικές λειτουργίες.
Αναμενόμενο είναι το γεγονός ότι η αντικοινωνική συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την απομόνωση του ατόμου.
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Πρόκειται για μια παράδοξη κατάσταση όπου κάτι αμιγώς παθολογικό, όπως είναι η αντικοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να φέρνει ευτυχία στο άτομο.