Ανοσοποιητικό σύστημα και άμυνα του εγκεφάλου
Όταν ο εγκέφαλος αρρωσταίνει ή πάσχει από διάφορες παθολογικές καταστάσεις, οπωσδήποτε χρειάζεται μια επιπλέον αμυντική δραστηριότητα.
Όταν ο εγκέφαλος αρρωσταίνει ή πάσχει από διάφορες παθολογικές καταστάσεις, οπωσδήποτε χρειάζεται μια επιπλέον αμυντική δραστηριότητα.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι το «δίχτυ» που απλώνεται γύρω από τον εγκέφαλο και μέσω του «δικτύου» του αφήνει να κυκλοφορήσουν ελεύθερες ορισμένες ουσίες που αυτός επιτρέπει να έρθουν σε επαφή με το εγκεφαλικό ιστό.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός που περιβάλλει ενδοθηλιακά κύτταρα στον εγκέφαλο είναι ένα «δίχτυ», το οποίο χαρακτηρίζεται από «πυκνές» συνδέσεις που αφήνουν μεταξύ τους κάποια κενά.
Οπωσδήποτε η θεραπεία του πόνου σε μυοσκελετικά νοσήματα έχει γίνει σήμερα πλέον μια αναγκαιότητα.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Μέχρι τώρα αυτό που γνωρίζαμε για τα διάφορα βλαστοκύτταρα είναι ότι πρέπει να είναι εμβρυϊκής προέλευσης.
Όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη έρευνα, πολλοί καρκίνοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται και μάλιστα γρήγορα εξαιτίας μιας ανοσολογικής διαταραχής που συμβαίνει στην περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Οι νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις χωρίς αμφιβολία δημιουργούν το μέγιστο κόστος σήμερα ανά τον κόσμο, σε ότι αφορά τα ιατρικά ταμεία.
Τα βιοηλεκτρικά σήματα παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Tα τελευταία χρόνια η νόσος του κινητικού νευρώνα προσβάλλει με πολύ μεγάλη συχνότητα πάρα πολλά άτομα∙ στις υποομάδες ξεχωρίζει αυτή των αθλητών και ιδιαίτερα αυτή των ποδοσφαιριστών.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Έχει αποδειχτεί ότι όλη η διαδικασία της μνήμης και η «πρόκληση» της στον εγκέφαλο είναι αποτέλεσμα μετάδοσης βιοηλεκτρικών σημάτων.
Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις και τα επιτεύγματα τελευταίων ερευνών, μπορούμε πλέον να πούμε ότι στη νευρολογία αρχίζει μια καινούργια εποχή όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή πολλών νευρολογικών παθήσεων.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Μια από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσει η εμφάνιση πολλαπλών θρόμβων στον οργανισμό με τη μορφή δευτερογενούς αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι η λεγόμενη εαρινή (ανοιξιάτικη) αλλεργία.
Τα φωσφολιπίδια είναι ουσίες, λιπίδια ουσιαστικά, που υπάρχουν μέσα στο αίμα και παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην πήξη του.
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο αποτελεί μια από τις πλέον σύγχρονες καταστάσεις που προσβάλλει όργανα ή συστήματα του οργανισμού.
Ασφαλώς και υπάρχει αφού η ελπίδα ως γνωστόν «πεθαίνει» τελευταία.
Τα τελευταία χρόνια η διαδικασία του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος έχει απλοποιηθεί πάρα πολύ και με την πρόοδο της τεχνολογίας η διαγνωστική της ικανότητα έχει εξελιχθεί σε τρομερό βαθμό.