Σε έντονα, σημαντικά, εργαζόμενους για χρόνια και σε περιπτώσεις γεροντικών εκφυλίσεων της σπονδυλικής στήλης έχουμε βρει στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έντονη νευρολογική συμπτωματολογία, ακόμα και αν οι ασθενείς δεν παραπονιούνται για αυτό.
Τον τελευταίο καιρό που οι πληθυσμιακές ομάδες γίνονται όλο και πιο ευπαθείς στις μικροβιολογικές και ιδιαίτερα ιογενείς λοιμώξεις, εμφανίζεται τακτικά όπως διαπιστώνουμε και στην Βιονευρολογική, η κλινική εικόνα της οξείας μυελίτιδας.
Διαταραχές Κινητικότητας και Κίνησης Οι διαταραχές τόσο της Κινητικότητας όσο και της Κίνησης όπως για παράδειγμα το Σύνδρομο του Πάρκινσον προέρχονται από έναν συνδυασμό ερεθισμάτων διαφόρων τμημάτων του νευρικού και μυϊκού συστήματος. Κατά βάση τα σπουδαιότερα των τμημάτων αυτών είναι το πυραμιδικό και εξωπυραμιδικό σύστημα μαζί με την παρεγκεφαλίδα και τον νωτιαίο μυελό στο ΚΝΣ […]
Η ουσία nmta και οι προσταγλαδίνες Υπάρχει μια θέση στην περίπτωση στις αρχές του κώνου του νωτιαίου μυελού, όπου ξεκινούν οι οπίσθιοι σπονδυλικοί νευρώνες και ανταλάσσουν ερεθίσματα με τους ενδιάμεσους νευρώνες του νωτιαίου μυελού. Εκεί έχουμε την εμφάνιση απότομων αλλάγων της δράσης διαφόρων νευροδιβιβαστών και συγκεκριμένα του nmta οι οποίες «μεταλλάσουν» την δράση τους με […]
Επιληψία, εγκέφαλος, νόσος Σαρκό Μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε στους νευρολόγους η πίστη ότι η νόσος του Σαρκό γνωστή σαν «πλάγια μυατροφική σκλήρυνση» υπάρχει μόνο στον νωτιαίο μυελό, όπως δίδαξε ο Σαρκό. Νέες παρατηρήσεις όμως έδειξαν ότι το πρόβλημα επεκτείνεται και στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα σε μια περιοχή του, που ουσιαστικά φαίνεται σαν επέκταση του […]
Ο κίνδυνος της ακινησίας στην νόσο του Σαρκό Ήδη πριν 150 χρόνια σοφά ο μεγάλος Γάλλος Νευρολόγος Jean – Martin Charcot ονόμασε την νόσο του κινητικού νευρώνα «πλάγια μυατροφική σκλήρυνση». Είχε παρατηρήσει ότι οι πλάγιες πλευρές του νωτιαίου μυελού, εκεί δηλαδή που εδράζονται τα νευρικά κύτταρα που ρυθμίζουν την κίνηση, αρχίζουν και εκφυλίζονται και σκληραίνουν. […]
Το μεταίχμιο αποτελεί μία έκφραση που προσδιορίζει μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που σαν έννοια στα λατινικά σημαίνει «λιμπιντικό σύστημα».
Η έκλυση της γλουταμάτης για διάφορους λόγους κυρίως μετά από επώδυνα ερεθίσματα προκαλεί μία αύξηση των λεγόμενων υποδοχέων ΝMDA, οι οποίοι συμμετέχουν στην ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση του νευρικού συστήματος σε ότι αφορά τους πόνους.
Έρευνες έχουν καταδείξει όπως επίσης και θεραπευτικές δοκιμές ότι η μαριχουάνα κάτω από ειδικές προϋποθέσεις μπορεί να δράσει στην περιοχή των οπισθίων κεράτων του νωτιαίου μυελού όπου υπάρχει και μία αφθονία υποδοχέων της κανναβινόλης.
Στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού και ιδιαίτερα στα οπίσθια κέρατα υπάρχει μία σειρά από διάφορα μόρια τα οποία λειτουργούν ή σαν νευροδιαβιβαστές ή σαν νευροϋποδοχείς και «εμπλέκονται» μεταξύ τους σε διάφορες καταστάσεις που αναστέλλουν, επιταχύνουν ή διαβιβάζουν τα αισθήματα του πόνου.
Τα παράγωγα του οπίου, κυρίως η μορφίνη, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις βαριές περιπτώσεις άλγους στην ιατρική, έχουν συγκεκριμένη δράση εντός του νευρικού συστήματος.
Η γλουταμάτη είναι μία ουσία που εκχύεται μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και κυρίως στον εγκέφαλο και στα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού και έχει σαν στόχο την «υπερευαισθητοποίηση» της γρήγορης νευρικής διάδοσης και κυρίως αυτής που «εξυπηρετεί» τον πόνο.
Η νευρογλοία είναι η δομή γύρω από του νευρώνες σε όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο νωτιαίο μυελό, η οποία προστατεύει και «τροφοδοτεί» αυτά.
Οι κανναβινοειδείς υποδοχείς είναι χημικές ουσίες οι οποίες κατανέμονται σε ολόκληρο το σώμα αλλά ιδιαίτερα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το λουμπάγκο είναι μία επώδυνη κατάσταση με χρόνιους πόνους στη μέση η οποία έχει μεγάλη «απήχηση» στους ασθενείς όλων των χωρών σε διάφορες καταστάσεις, αλλά κυρίως στον πληθυσμό που εργάζεται χειρωνακτικά.
Η όλη διαδικασία του πόνου ξεκινάει κατά κύριο λόγο από τα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού στη σπονδυλική στήλη και διαδίδεται προς τα «επάνω» προς τον εγκέφαλο για να γίνει η συνειδητοποίησή της και η επεξεργασία της.
Πρόκειται για δύο μοριακές ουσίες, τόσο για τη γλυκίνη όσο και για τις προσταγλανδίνες, που παράγονται κατά κύριο λόγο στο νωτιαίο μυελό, στα πίσω κέρατά του, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία και ρύθμιση του πόνου.
Ένα εξωτερικό ερέθισμα με τη μορφή του πόνου από τον υποδοχέα της περιφέρειας στα νευρικά ειδικά κύτταρα μεταφέρεται κατευθείαν στα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού.
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Ο Ελβετός καθηγητής Martin Schwab μετά από τριάντα χρόνια προσπάθειας κατόρθωσε και απομόνωσε μία πρωτεΐνη που παίζει σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος μετά από τραύμα στη σπονδυλική στήλη.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος