Η τριάδα των εννοιών και η νευροψυχιατρική εξέταση
Η νευροψυχιατρική εξέταση είναι η καθημερινότητα στην Βιονευρολογική.
Η νευροψυχιατρική εξέταση είναι η καθημερινότητα στην Βιονευρολογική.
Είναι παρά πολύ ουσιώδες να λαμβάνεται ένα ιστορικό, όπως κάνουμε στην Βιονευρολογική, σε τραυματισμένους που έχουν υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ή άλλου είδους τραύματα.
Πρόκειται για μια εγκεφαλική διαδικασία, που κατά περιπτώσεις ακολουθεί το τραύμα.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες ερευνητικές μέθοδοι των νευροεπιστημόνων, που είναι οι απεικονιστικές μέθοδοι της μαγνητικής τομογραφίας, οι πολύωρες καταγραφές των διαφόρων παραμέτρων νευροφυσιολογικών εξετάσεων, όπως του εγκεφαλογραφήματος και των προκλητών δυναμικών, έχουμε ένα «εγκεφαλικό αποτύπωμα» για κάθε έννοια.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Σήμερα μπορούμε διεγείροντας κάποια αισθητήρια όργανα, γεγονός που κάνουμε τακτικά στην Βιονευρολογική, να καταγράψουμε από το σωματοαισθητικό φλοιό του εγκεφάλου τα ανάλογα δυναμικά.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο τακτικά αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία διαφόρων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει τις σταθερές του εκφράσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι γνωστές αλλά αυτές μπορούν να ποικίλουν μεταξύ τους σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Κατά κανόνα η κώφωση αυτή συνοδεύεται και από μια εγκεφαλική διαταραχή καθώς επίσης και από ελλείμματα άλλων οργάνων σε διάφορα μέρη του σώματος ή ατρησία διαφόρων χοανών.
Οι υπέρηχοι ή το ντόπλερ έχουν δώσει στη νευρολογία μια ουσιαστική ώθηση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις. Στην Βιονευρολογική, χρησιμοποιούμε και το απλό ντόπλερ (b-made), καθώς επίσης και το διακρανιακό ντόπλερ.
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.
Πρόκειται για καταστάσεις που δημιουργούνται σε διαταραχές λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να καταλήξει σε μια δηλητηρίαση (τοξίκωση).
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Υπνικές διαταραχές ονομάζονται εκείνες οι καταστάσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου και αποτελούν κομμάτια της καθημερινότητας κυρίως δυσάρεστου χαρακτήρα, τα οποία έχουν μείνει άλυτα σε ότι αφορά συνειδησιακά το άτομο που υποφέρει.
Ο Εμίλ Κρέπελιν στο 19ο αιώνα ήταν ένας μεγάλος νευρολόγος – ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο της Τάρτου της Εστονίας, που εργάστηκε πάρα πολλά χρόνια σε ότι άφορα την τυπολογία των ψυχώσεων.
Εδώ και πέρα πολλές δεκάδες χρόνια, ο λόγος και η ανθρώπινη ομιλία έχει τύχει μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος και πολλαπλών ερευνών, δυστυχώς με φτωχά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.
Οι ψυχικές αρρώστιες, όπως έχει δείξει η πείρα και οι εξετάσεις στη Βιονευρολογική, εξαρτώνται από την επεξεργασία του αυτονόητου ή καινοφανούς, το οποίο είναι ένας συνδυασμός διαφόρων εγκεφαλικών λειτουργιών όπως έχουν δείξει οι τελευταίες εξετάσεις.
Από παλιά γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική έναν χάρτη που επιδείκνυε τα κέντρα των νευρικών τόξων διαφόρων συναισθημάτων (φωτογραφία).
Μια προηγμένη εγκεφαλική λειτουργία που βρίσκεται στην αριστερή νήσο του εγκεφάλου, δηλαδή σε μια περιοχή της φαιάς ουσίας που είναι στην αύλακα του κροταφικού λοβού, συγκρίνει και συντονίζει τους όγκους των διαφόρων οργάνων του σώματος σε σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα.
Ο νυσταγμός είναι μια υπόθεση και των δυο οφθαλμών και διαφόρων ειδών π.χ. οριζόντιος, κάθετος, γυροειδής ή συνδυασμός αυτών.