Κατάθλιψη και διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός
Η κατάθλιψη είναι μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που μέχρι τώρα θεωρούσαν οι επιστήμονες ότι προέκυπτε από συνδυασμό διαταραχής πολλών νευρωνικών τόξων.
Η κατάθλιψη είναι μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που μέχρι τώρα θεωρούσαν οι επιστήμονες ότι προέκυπτε από συνδυασμό διαταραχής πολλών νευρωνικών τόξων.
Πρόκειται για μια δύσκολη, τεχνικά εξέταση, που πλέον έχει ξεπεραστεί κατά πολύ από τη χρήση της μαγνητικής αγγειογραφίας, όμως δεν παύει να είναι αναγκαία για ορισμένες περιπτώσεις.
Στην νευρολογία, πάντοτε τα μεγαλύτερα διαγνωστικά προβλήματα, ήταν η κατάσταση της ενδοκρανιακής πιέσεως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αυτό μπορούσε να γίνει με μια μέτρηση, σε μια χρονική φάση, και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Οι υπέρηχοι ή το ντόπλερ έχουν δώσει στη νευρολογία μια ουσιαστική ώθηση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις. Στην Βιονευρολογική, χρησιμοποιούμε και το απλό ντόπλερ (b-made), καθώς επίσης και το διακρανιακό ντόπλερ.
Οι σπονδυλικές αρτηρίες έχουν το χαρακτηριστικό ότι διαπερνούν κατά την πορεία τους τα τρήματα των αυχενικών σπονδύλων μέχρι να φτάσουν στο ύψος του κατώτερου εγκεφάλου, από όπου μετά οδεύουν προς το στέλεχος και την παρεγκεφαλίδα.
Πρόκειται για την κορύφωση των νευρολογικών διαγνωστικών μέσων που μπορεί να γίνει λόγω της σύνθετης κατασκευής του μηχανήματος, μόνο σε ειδικά κέντρα, όπου υπάρχει η δυνατότητα εγκατάστασης και παρουσίας του λεγόμενου κυκλοτρονίου.
Πολλές φορές στη Βιονευρολογική, σε έλεγχο ρουτίνας για εγκεφαλικές διαταραχές, διαπιστώνουμε την παρουσία αποτυπωμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων.
Οι αρρυθμίες της καρδιάς πλέον αποτελούν ένα γενικευμένο ιατρικό φαινόμενο, που μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία.
Η παράλυση κάποιου κρανιακού νεύρου (εγκεφαλικής συζυγίας), τουλάχιστον από ότι βλέπουμε στην Βιονευρολογική, αποτελεί ένα τακτικό γεγονός.
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Στην Βιονευρολογική, αρκετά τακτικά συναντούμε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, που παρουσιάζουν το φαινόμενο της δυσκαταποσίας ή της αναρρόφησης.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, μια φορά το είδαμε και εδώ στην Βιονευρολογική, μετά από ένα εγκεφαλικό να αναπτύσσεται μια απάθεια από τον ασθενή, πρώην έντονο καπνιστή, σε ότι αφορά την νικοτίνη.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Το κέντρο εθισμού όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες και όπως έχει πιστοποιηθεί και από τη δική μας εμπειρία στην Βιονευρολογική, βρίσκεται σε ένα νευρωνικό τόξο του οποίου ελέγχεται και «κυριαρχείται» από τη νήσο του Ράϊλ.
Είναι γνωστή η συμπτωματολογία του ευερέθιστου εντέρου, το οποίο παρουσιάζεται με έντονους πόνους στο στομάχι και στο έντερο και με μια τάση «φουσκώματος» ύστερα από γεύμα ή και ξαφνικά.
Με τον όρο ομοιόσταση τουλάχιστον εδώ στην Βιονευρολογική, ορίζουμε τη λειτουργία εκείνη που ο οργανισμός γενικά, τόσο σαν σώμα όσο και σαν ψυχή, συντονίζεται με το εξωτερικό περιβάλλον προκειμένου να έχει μια αρμονία τόσο στην επιβίωση όσο και στην ευχάριστη παρουσία του σαν μέλος του συνόλου.
Ο ρόλος της ακετυλχολίνης σε ότι αφορά τον ύπνο είναι πολύ ουσιαστικός, διότι είναι η ουσία η οποία χύνεται στον εγκέφαλο όταν κοιμάται κανείς και εμποδίζει την διέγερση του κέντρου των κινήσεων.
Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, μπορεί να είναι και εκ γενετής αλλά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική.
Ο Φρόυντ ξεκίνησε το μεγάλο του έργο σαν ανατόμος από το πανεπιστήμιο της Τεργέστης, για να εξελιχθεί αργότερα στο μεγαλύτερο ψυχοθεραπευτή όλων των εποχών στην Βιέννη.
Ανατομικά πρόκειται ουσιαστικά για την τρίτη έλικα του μετωπιαίου λοβού, η οποία θεωρείται κατά τον Μπροκά και κέντρο της κινητικής ικανότητας για την ομιλία.