Τα ένστικτα και το «δρέπανο»
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Το φαγητό ως επιβράβευση είναι κάτι που δημιουργείται από την παιδική ηλικία και σχετίζεται με το ένστικτο της πείνας το οποίο είναι κληρονομικό και εμφανίζεται από την πρώτη στιγμή της γέννησης του ατόμου.
Το ένστικτο της βουλιμίας υπάρχει στον άνθρωπο και ουσιαστικά o ρόλος του είναι να τον προστατεύει από την πείνα· πρόκειται για μια διαχείριση της πείνας ως προς την επιβίωση του ατόμου.
Ο παλαιοεγκέφαλος είναι το πρώτο τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύχθηκε στον άνθρωπο και από τη στιγμή της δημιουργίας του μέχρι σήμερα αναπτύσσεται σταδιακά και μεταφέρεται γονιδιακά.
Η διαπίστωση ότι τα ένστικτα «κυβερνούν» τον άνθρωπο είναι σαφώς παλιά και «διαδεδομένη».
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Το αίσθημα της πείνας που διακατέχει όλους τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή της γέννησης τους μέχρι το τέλος του βίου τους είναι χαρακτηριστικό.
Μια συσσώρευση παθολογικών περιστατικών που αφορά τη θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια αναφέρθηκε τα τελευταία χρόνια στις Ευρωπαϊκές κλινικές, αναγκάζοντας έτσι τον Ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων να προβεί σε μια ανακοίνωση σχετικά με τα διάφορα φάρμακα που περιέχουν την ιντερφερόνη Β.
Υπάρχουν ορισμένα αισθήματα τα οποία είναι προέκταση κληρονομικών διαδικασιών και έχουν τη βάση τους σε γενεσιουργά ένστικτα που αναπτύσσονται με τη γέννηση του ανθρώπου.
Η άνοια απασχολεί πάρα πολύ τους ιατρούς, διότι τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά συσσωρεύονται παγκοσμίως και πολλές φορές παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι το σημείο που γίνονται τόσο εμφανή που η διάγνωση τους μετά πλέον είναι «άχρηστη».
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
Ανάλογα με το επίπεδο συγκέντρωσης της στο αίμα η αρυλοσουλφατάση έχει και την αντίστοιχη παθολογική συσσώρευση σ’ αυτό, με αποτέλεσμα την εμφάνιση διάφορων νοσημάτων.
Η αρυλοσουλφατάση είναι ένα ένζυμο το οποίο «προάγει» το μεταβολισμό στο κεντρικό νευρικό σύστημα· συγκεκριμένα συμμετέχει στο σχηματισμό της μυελίνης των νεύρων που είναι ουσιαστική για την ενδονευρική επικοινωνία.
Οι λευκοδυστροφίες ή μεταχρωματικές λευκοδυστροφίες είναι γνωστές στην καθημερινή νευρολογική εικόνα παθολογικών περιστατικών.
Η αρυλοσουλφατάση προκαλεί διάφορες διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα εξαιτίας των απομυελινώσεων που προέρχονται από την υψηλή συγκέντρωσή της στο αίμα.
Η άνοια παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σαν μια γενικευμένη διαταραχή του εγκεφαλικού ιστού.
Εκτεταμένες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι η «περιοχή 25», δηλαδή η συγκέντρωση των κυττάρων στο προμετωπιαίο λοβό, είναι εκείνη η οποία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση της κατάθλιψης.