Παιδικοί σπασμοί της «τελικής ηλικίας»
Πρόκειται για σπασμούς, για παιδιά άνω των δέκα έως δώδεκα ετών, που υποχωρούν μετά από έντονη φαρμακευτική αγωγή ή μεταλλάσσονται σε άλλες μορφές κλινικής επιληψίας
Πρόκειται για σπασμούς, για παιδιά άνω των δέκα έως δώδεκα ετών, που υποχωρούν μετά από έντονη φαρμακευτική αγωγή ή μεταλλάσσονται σε άλλες μορφές κλινικής επιληψίας
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κυρίως σε αυτή την κατηγορία υπάρχει μια κλινική συμπτωματολογία που συμπεριλαμβάνει, κατά πρώτο λόγο, διαταραχές της συνείδησης και σε συνδυασμό με ακούσιες, μυϊκές συσπάσεις, αισθητικές ή αισθητήριες δυσλειτουργίες
Στη Βιονευρολογική, από τα τέσσερα έως τα δώδεκα έτη, θεωρούμε τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα σαν ιδιοπαθή και κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατατάσσουμε σε αυτό, όπου επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες
Αναμφίβολα οι παιδικοί σπασμοί οφείλονται σε απότομες εκφορτώσεις εγκεφαλικών κυττάρων επιληπτικού τύπου