Όταν ο εγκέφαλος «αναζητά» τον εαυτό του
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
O εγκέφαλος του ανθρώπου είναι προγραμματισμένος να δουλεύει ασταμάτητα, ακόμη και στον ύπνο.
Και στις δυο περιπτώσεις, ο ιδρώτας ασφαλώς βιολογικά είναι ο ίδιος και όμως, όπως έχουν δείξει πειράματα σε παγκόσμια κλίμακα όπως και στη Βιονευρολογική, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.
Η αυτόματη μίμηση είναι ένα αυθόρμητο αντανακλαστικό στους ανθρώπους.
Μέχρι στιγμής η μόνη σιγουριά που, εν μέρει, παρέχεται στη πρόωρη διάγνωση στη νόσο του Alzheimer, είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Καινούργια πειράματα και σε παρατηρήσεις που έχουν γίνει, όπως και εμείς διαπιστώσαμε εδώ στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έρχεται το πρώτο μέρος του εγκεφάλου να «βοηθήσει» έντονα το άλλο όταν έχει πρόβλημα.
Πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια, όπου έχουμε πλήρη απουσία ανάπτυξης των βολβών των οφθαλμών.
Ο εγκέφαλος μας, όπως έχουν δείξει επιστημονικά πειράματα, πραγματοποιεί μέσα σε νευρωτονικό τόξο, όλη τη διαδικασία οποιασδήποτε πράξης, ιδιαίτερα άσκησης που είναι να επακολουθήσει.