Διαταραχές της επικοινωνίας και η νήσος του εγκεφάλου
Η νήσος του εγκεφάλου είναι μια χαρακτηριστική εγκεφαλική περιοχή στο φλοιό, ανάμεσα στα ημισφαίρια (φωτογραφία)
Η νήσος του εγκεφάλου είναι μια χαρακτηριστική εγκεφαλική περιοχή στο φλοιό, ανάμεσα στα ημισφαίρια (φωτογραφία)
Τα κύτταρα του εγκεφάλου τόσο από τη δομή τους, τη λειτουργία τους και την μεταξύ τους επικοινωνία δημιουργούν την ανάπτυξη του χαρακτήρα του εγκεφάλου
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες έρευνες, σε ότι αφορά τη χαρακτηριοδομή σε σχέση με το γονιδίωμα του κάθε ανθρώπου
Αναμφίβολα, όπως διαπιστώνουμε και καθημερινά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση ενός ατόμου έχει δυο βασικούς τομείς έρευνας ˙τις φυσικές λειτουργίες του ατόμου και το εξωτερικό του περιβάλλον
Σύμφωνα με την Αμερικάνικη ψυχολογική κατανομή, υπάρχουν πέντε κολώνες (Big five) πάνω στις οποίες βασίζεται ο κάθε χαρακτήρας
Είναι μερικοί άνθρωποι που στην κυριολεξία «ρουφάνε» την καθημερινότητα και τις γνώσεις που προσφέρει το περιβάλλον
Τα τελευταία χρόνια ολόκληρες ομάδες ψυχιάτρων, ψυχοερευνητών και νευροεπιστημόνων αναλώνονται καθημερινά στην εύρεση εκείνων των μικροστοιχείων, των λεγόμενων «αμυντικών παραγόντων», που συμβάλλουν στην οχύρωση του χαρακτήρα του ατόμου από την προσβολή και επίθεση εξωτερικών ερεθισμάτων
Η μελέτη του χαρακτήρα και της προσωπικότητας σε κάθε ασθενή είναι από τα πρώτα διαγνωστικά βήματα, που κάνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, όλα αυτά τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια που ασχολούμαστε με το αντικείμενο μας
Το τραύλισμα είναι μια διαταραχή του λόγου, που επηρεάζει βαθιά την επικοινωνία του ατόμου με το περιβάλλον και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, πολλές φορές, με σοβαρές συνέπειες
Στη Βιονευρολογική είναι γνωστό ότι έχουν δημοσιευτεί, στην παγκόσμια βιβλιογραφία, αρκετές περιπτώσεις «ανακάλυψης» γονιδίων που θεωρήθηκαν υπεύθυνα για το τραύλισμα
Οι διαταραχές της μνήμης, δυστυχώς, λόγω της αύξησης των συμπτωμάτων ανοιών και alzheimer δεν αντιμετωπίζονται από τους κλινικούς γιατρούς και το περιβάλλον τους με τη δέουσα προσοχή, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση
Η πείρα μας στη Βιονευρολογική μας έχει μάθει στην περίπτωση των ψυχαναγκασμών δεν ισχύει το «μπόρα είναι, θα περάσει»
Το πόσο βρώμικο θεωρείται ένα περιβάλλον είναι θέμα πολιτισμικής προέλευσης, αλλά και εν μέρει ιδιοσυγκρασίας
Οι επιληπτικές κρίσεις, γενικά, είναι ένα φαινόμενο που αξίζει προσοχής, διάγνωσης και διεξοδικής έρευνας
Τα τελευταία χρόνια όντως παρατηρείται, για όλες τις ηλικίες και με διάφορες κλινικές εκδηλώσεις και εικόνες, ότι υπάρχει μια κάθετη αύξηση των αυτοάνοσων νοσημάτων
Είναι ένα πολιτισμικό και εξελικτικό φαινόμενο. Κάτι τελείως συνηθισμένο στη καθημερινή μας ζωή, οι εκφράσεις του προσώπου αποτελούν ένα κώδικα, προκειμένου να «ανακαλύψει» κανείς νευροψυχιατρικές παθήσεις.
Το ντελίριο, κλασσικά, είναι η εμφάνιση κυμαινόμενης συνειδησιακής διαταραχής με ελαττωμένη την επαγρύπνηση, σε ότι αφορά το γύρω περιβάλλον και τη σχέση με τα διάφορα άτομα και εμφανίζεται σταδιακά, αλλά κατά κανόνα και απότομα.
Εκτεταμένες έρευνες, που γίνανε στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης μεταξύ ανθρώπων που μένουν στην πόλη και αυτούς που μένουν στην ύπαιθρο, κατέδειξαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων της πόλης επηρεάζεται έντονα σε κάποιες περιοχές όπως η αμυγδαλή και ο φλοιός του προσαγωγείου σε περιπτώσεις θορύβου και έντασης.
Νέες έρευνες, που έρχονται κυρίως από τη Γαλλία, έχουν δείξει κάτι που έχουμε παρατηρήσει και αρκετές φορές έχει δημοσιευτεί από τους συνεργάτες της Βιονευρολογικής.
Η κατάθλιψη αποτελεί τη μάστιγα του εικοστού πρώτου αιώνα και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο ο ένας στους δυο ανθρώπους του μέσου πληθυσμού να χρειάζεται μια ειδική νευροψυχιατρική περίθαλψη.