Οι εξετάσεις συγκέντρωσης της προκαλσιτονίνης σε ορισμένες περιπτώσεις λοίμωξης από τον ιό του έρπητα, αν όχι σ’ όλες αλλά σ’ αυτές που εμφανίζονται με βαριά κλινική συμπτωματολογία, είναι απαραίτητες προκειμένου να πιστοποιηθεί εάν ταυτόχρονα υπάρχει και μία βακτηριακή λοίμωξη ή όχι.
Ο ιός του έρπητα και οι διάφορες «μορφές» που περιέχει κατά κύριο λόγο γειτνιάζουν ή «συχνάζουν» πολλές φορές με το νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα με την εγκεφαλική περιοχή.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία του εγκεφαλικού παρεγχύματος σε ότι αφορά την παραγωγή διάφορων αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα κατόπιν πρόκλησης κάποιου αιτίου που το οδηγεί σε υπερδραστηριότητα.
Ο NMDA-υποδοχέας στον εγκέφαλο είναι ένας υποδοχέας ιόντων τα οποία έχουν σαν δράση με τη βοήθεια συγκεκριμένων πρωτεϊνών να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση σήματος εντός των εγκεφαλικών κυττάρων.
Πάρα πολλές ιώσεις δημιουργούν στον εγκέφαλο τέτοιες προϋποθέσεις παραγωγής αντισωμάτων που με τη σειρά τους προκαλούν εγκεφαλίτιδες οι οποίες «αυξάνονται» συμπτωματολογικά με την εμφάνιση ψυχωτικών καταστάσεων και επιληπτικών κρίσεων.
Τα μυξώματα εντός της καρδιάς είναι καλοήθεις όγκοι αλλά κατά κύριο λόγο η συμπτωματολογία τους τις περισσότερες φορές είναι νευρολογικής υφής.
Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές εγκεφαλίτιδας οι οποίες σαν κύριο σύμπτωμα και πολλές φορές πρώτο παρουσιάζουν κάποιες ψυχωτικές, «τρελές» αντιδράσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλά κλινικά περιστατικά όπου εμφανίζονται ελαφρές ψυχικές διαταραχές με έντονες επιληπτικές κρίσεις ή και αντίστροφα.
Μετά από μία νέα επίθεση εναντίον του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούμε να καταλάβουμε από τα λανθάνοντα κλινικά στοιχεία αν υπάρχει και μία ανάλογη αντίδραση του.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση παλιά χαρακτηριζόταν και ως «η ασθένεια του φιλιού» (kissing disease).
Χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι κατά κύριο λόγο μεταδίδει τον ιό του Epstein -barr, δηλαδή του υπευθύνου για την κλινική της εμφάνιση, με το σάλιο.
Σήμερα η μικροβιολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να αναλύσει μέχρι τελευταίο στοιχείο από ποια οικογένεια προέρχεται ο κάθε έρπης.
Σε πρώτο, δεύτερο, ακόμη και τρίτο στάδιο, μετά από μία λοιμώδη μονοπυρήνωση υπάρχει κατά κανόνα και μία προσβολή του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του τμήματος του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τις περιπτώσεις ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας και έρευνες που έχουν γίνει σε πάρα πολλές κλινικές ανά τον κόσμο, έχει πιστοποιηθεί αρκετές φορές ότι ένας «προάγγελος» λοιμώδους μονοπυρήνωσης υπήρχε σε αρκετές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Τουλάχιστον στην πρώτη πιθανή εμφάνιση μίας λοιμώδους μονοπυρήνωσης, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να ξεχωρίσουμε αν αυτό είναι κάτι διαφορετικό από ένα σύνηθες κρύωμα.
Το κύριο χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι ο υπεύθυνος ιός, δηλαδή ο ιός του Epstein-barr, ή κάποιος άλλος ιός του έρπη μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μία καινούργια επιπλοκή της ασθένειας.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος