Δυσλειτουργία μιτοχονδρίων και συμπτωματολογία ασθενειών
Η δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων ευθύνεται για μια πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία ασθενειών, επίσης ποικίλης συμπτωματολογίας
Η δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων ευθύνεται για μια πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία ασθενειών, επίσης ποικίλης συμπτωματολογίας
Πρόκειται για μια κλινική εικόνα που θεωρείται σπάνια.
Παρόλα αυτά εμείς στη Βιονευρολογική την αντιμετωπίζουμε τακτικά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια
Λόγω του ότι οι ασθενείς με ανοϊκά σύνδρομα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τον τελευταίο καιρό, αρχίζουν και οι ιατροί να προσέχουν ακόμα περισσότερο τη συμπτωματολογία αυτή των ανοϊκών συνδρόμων
Από εκτεταμένες έρευνες που έχουν γίνει από Αμερικάνικα πανεπιστήμια αναφέρεται κάτι που έχει πέσει και στη δική μας προσοχή, εδώ στη Βιονευρολογική˙ ότι άτομα, τα οποία κατά την παιδική ηλικία έχουν υποστεί διάφορες «ταλαιπωρίες», δοκιμασίες ή ακόμη βία, με τον καιρό αναπτύσσουν δυο «βάσανα»
Αναμφίβολα, ναι.
Σήμερα οι επιδημιολογικές έρευνες λόγω της προηγμένης γενιάς των υπολογιστών είναι εύκολες και υπάρχει η δυνατότητα να γίνει ένας επιδημιολογικός έλεγχος σε αυτές τις καταστάσεις
Συνήθως σε μερικές περιπτώσεις, όπου ήδη λόγω τη σκλήρυνσης κατά πλάκας ή άλλης αιτίας υπάρχει κάποια πίεση του μυελού στον αυχένα, πάρα πολλοί γιατροί και κυρίως χειρουργοί σκέφτονται ότι μια επέμβαση στην εν λόγω περιοχή θα μπορούσε να ελαφρύνει την κλινική εικόνα και κυρίως τις παραισθησίες, δυσαισθησίες και τις αδυναμίες των άκρων που υπάρχουν
Υπάρχει ένας πάρα πολύ «κακός» συνδυασμός στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όταν αυτή «συνοδεύεται» και από μια στένωση του αυλού του αυχενικού σωλήνα
Τα τελευταία χρόνια η λέξη «γονίδια» βρίσκεται σε κάθε ιατρική έρευνα και σε κάθε προσπάθεια εξήγησης της παθολογικής ή φυσιολογικής κατάστασης ή η απόκλιση από τέτοιες διαστάσεις
Ό,τι αφορά τη νοσολογική κατανομή των ασθενειών, σαφώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας άνθρωπος που να μην έχει προσβληθεί από κάποιο στέλεχος του έρπητα
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια απόλυτα ανώδυνη, αναίμακτη και χωρίς συνέπειες διαγνωστική μέθοδος
Και βέβαια όχι.
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πάρα πολλές φορές, μετά τη χορήγηση ικανοποιητικής ιατρικής-φαρμακευτικής βοήθειας, να έχουμε σαφή και μεγάλη πρόοδο στη μείωση των κρίσεων και στην ένταση τους, μέχρι και της πλήρης εξαφάνισης
Υπάρχει μια βιοχημική σειρά στον εγκέφαλο, η οποία βρίσκεται σε «συνεχή» ροή και δράση, ελεγχόμενη και παραγομένη από τον ίδιο τον εγκέφαλο στο λεγόμενο σύστημα «αυτορρύθμισης»
Η υποκλείδιος είναι η αρτηρία, όπου φεύγουν οι δυο σπονδυλικές αρτηρίες και περνάνε μέσα από τους σπονδύλους για να ανέβουν στον εγκέφαλο
Οι σπονδυλικές αρτηρίες είναι οι «αγγειακοί» αγωγοί που τροφοδοτούν από την καρδιά με αίμα το πίσω μέρος και τη βάση του εγκεφάλου
Ο εγκέφαλος έχει, σε ότι αφορά τα αγγεία του και γενικά την αιμάτωση του, μια ιδιαιτερότητα, την οποία στην Ιατρική την ονομάζουμε αυτορρύθμιση
Πάρα πολύ.
Η ανάλυση των ιστορικών των ασθενών που έχουμε εδώ στη Βιονευρολογική, που έχουν υποστεί εγκεφαλικά, δείχνει ότι πάρα πολλές φορές οι παθήσεις του τοιχώματος των αγγείων που σήμερα ελέγχονται εύκολα με τα μοντέρνα μηχανήματα που έχουμε, είναι υπεύθυνες για αυτά τα εγκεφαλικά
Σε καθημερινή βάση, κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος, ο οποίος βρίσκεται υπό σταθερή πίεση λόγω διαφόρων εξωτερικών ή εσωτερικών γεγονότων, αντιδρά με δυο τρόπους˙ή συγκεντρώνοντας υγρό σε διάφορα μέρη της περιοχής του (οιδήματα) ή προκαλώντας μικρές, στικτές αιμορραγίες
Μετά από πολλές βιοχημικές διαταραχές εντός του εγκεφάλου, όπου προκαλείται κυριολεκτικά μια «αναστάτωση» μεταξύ των βιοηλεκτρικών παραγόντων, όπως είναι τα ιόντα και των διαφόρων χημικών ουσιών, που επηρεάζουν τη διαπερατότητα των αγγείων, όπως είναι και η περίσσεια του γλουταμινικού οξέος, φτάνουμε σε μια κατάσταση, όπου πλέον το σύστημα αυτορρύθμισης του εγκέφαλου αδυνατεί να τα ελέγχει όλα αυτά
Τα εγκεφαλικά έμφρακτα έχουν μια ιδιαίτερη επικινδυνότητα στο γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να προκαθαρίσει προγνωστικά την πορεία τους