Μέχρι στιγμής τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθειαHashimoto και τη συννοσηρότητα που παρουσιάζει με το νευρικό σύστημα, τόσο κεντρικό όσο και περιφερικό.
Από όσο γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική, το περιφερικό νευρικό σύστημα, που εξελίσσεται μετά την έξοδο των νεύρων από τον εγκέφαλο και από το νωτιαίο μυελό προς τους μυς του προσώπου ή των άκρων, είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ηλεκτρικών μυών με στόχο τους διάφορους μυς
Στη παρουσία χονδρωμάτων, δηλαδή αυτών των καλοηθών όγκων, κυρίως ιστών κυττάρων των χόνδρων, με πλούσια αγγειακή τροφοδοσία, είναι δυνατόν να έχουμε και επιπτώσεις από τα περιφερικά νεύρα.
Πριν από τριάντα χρόνια περίπου άρχισε να εφαρμόζεται επαγγελματικά και σε μεγάλη κλίμακα η εξέταση του νευρικού συστήματος (κεντρικού και περιφερικού) μέσω μαγνητικής τομογραφίας.
Τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο περιφερικό νευρικό σύστημα, παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ότι πάντα επώδυνες καυσαλγίες συνοδεύονται από μια ερυθρότητα του δέρματος τοπικά
Οι πολυνευροπάθειες και κυρίως οι μεταβολικές (διαβήτης , νοσήματα νεφρών , θυρεοειδής κ.τ.λ.) επηρεάζουν τακτικά το περιφερικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας έτσι χαρακτηριστικό αίσθημα αδυναμίας και παραισθησίας (μουδιάσματα , μυρμηγκιάσματα κ.τ.λ.)
Επί σειρά ετών στη Βιονευρολογική παρατηρούμε ασθένειες, οι οποίες προέρχονται από τοξική συγκέντρωση πρωτεϊνών εντός του νευρικού συστήματος ή στους συνδέσμους μεταξύ κεντρικού ή περιφερικού νευρικού συστήματος και άλλων συστημάτων
Λοιμώξεις «αγκαλιά» με επιληψία. Οι λοιμώξεις κάθε είδους, από μικρόβια, ιούς έως και παράσιτα επηρεάζουν και προκαλούν δυσλειτουργίες στο νευρικό σύστημα κεντρικό και περιφερικό. Αυτός είναι και ο λόγος που η παρουσία τους συμβαδίζει με επιληπτικές καταστάσεις ή αντιδράσεις. Τις επιδεινώνουν ή ακόμη χειρότερα τις περιπλέκουν και με άλλα νοσήματα διαφόρων ειδών. Ο συνδυασμός λοιμώξεις […]
Ο έρπης ζωστήρας, προερχόμενος από έναν τύπο του έρπητα ο οποίος παραμένει στις διακλαδώσεις των νεύρων του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος, αποτελεί έναν συνεχή κίνδυνο με τις χαρακτηριστικές φυσαλίδες.
Η γλουταμάτη είναι μία ουσία που εκχύεται μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και κυρίως στον εγκέφαλο και στα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού και έχει σαν στόχο την «υπερευαισθητοποίηση» της γρήγορης νευρικής διάδοσης και κυρίως αυτής που «εξυπηρετεί» τον πόνο.
Σήμερα τα πλέον γνωστά φάρμακα που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες σε ότι αφορά την απομόνωση του επώδυνου αιτίου του πόνου στην περιφέρεια του νευρικού συστήματος είναι η ασπιρίνη, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη στεροειδή αντιρρευματικά φάρμακα.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.