Αντικοινωνική συμπεριφορά και άγχος
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Η άνοια απασχολεί πάρα πολύ τους ιατρούς, διότι τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά συσσωρεύονται παγκοσμίως και πολλές φορές παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι το σημείο που γίνονται τόσο εμφανή που η διάγνωση τους μετά πλέον είναι «άχρηστη».
Όπως αναφέραμε και σε άλλα άρθρα, η ψυχογενής κρίση αποτελεί μια πολύ δύσκολη κλινική εικόνα διότι μαζί με τ’ άλλα προβλήματα προστίθεται και η «αμφιβολία» αν έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια επιληπτική κρίση.
Οι ψυχικές διαταραχές, όπως εμφανίζονται στις διάφορες εκδηλώσεις τους, μελετώνται και θεραπεύονται από την Ψυχιατρική και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι καθαρά «ηλεκτρικά» προβλήματα εντός του εγκεφάλου.
Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Η απόπτωση είναι ένα «μεταφαινόμενο» το οποίο παρατηρείται σε παραλύσεις από μετατραυματικές βλάβες του νωτιαίου μυελού· οφείλεται κατά κύριο λόγο στις λοιμώξεις υγιών ιστών που είναι σε γειτνίαση με τους παθολογικά τραυματισμένους ιστούς.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Πέρα από τις οποιεσδήποτε διαταραχές και «ψυχολογικές» συμπεριφορές, χαρακτηριστικό σύμπτωμα για ασθενείς με εγκεφαλικά τραύματα είναι οι σεξουαλικές διαταραχές∙ υπάρχει μια τάση για ανοργασμικότητα, διαταραχές της στύσης και κυρίως της σεξουαλικής διέγερσης.
Η υπόφυση σε μέγεθος μπιζελιού ουσιαστικά «αιωρείται» εντός του εγκεφάλου και μάλιστα μέσα στο τουρκικό εφίππιο, κρεμασμένη από ένα λεπτό μίσχο από τον υποθάλαμο.
Οπωσδήποτε η θεραπεία του πόνου σε μυοσκελετικά νοσήματα έχει γίνει σήμερα πλέον μια αναγκαιότητα.
Ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα προβλήματα του αιώνα είναι και η «ιστορία» με τα εγκεφαλικά επεισόδια.
Ασφαλώς και υπάρχει αφού η ελπίδα ως γνωστόν «πεθαίνει» τελευταία.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Στη νόσο του Alzheimer συναντάς μεγάλα προβλήματα και δύσκολα σε έλεγχο, όπως είναι το πότε και πως θα γίνει η πρώτη ιατρική εξέταση και κάτω από ποιες συνθήκες.
Από τις έρευνες των τελευταίων χρόνων σε ότι αφορά τη νόσο του κινητικού νευρώνα προέκυψε ότι η βασική αιτία της παθογένειας είναι η κακή διαπερατότητα των διάφορων ιόντων.
Η «μορφολογική» θεωρία προέκυψε στις αρχές του 19ου αιώνα σαν ένα εργαλείο ψυχοθεραπείας, αλλά ασχολείται και με ένα πολύ ουσιαστικό και πρακτικό αντικείμενο.
Oποιεσδήποτε πνευμονικές διαταραχές λόγω λοιμώξεων, μικρές ή μεγάλες, πάντοτε έχουν και μια εγκεφαλική προσβολή.
Οι έρευνες που έγιναν σε πολλά και μεγάλα ινστιτούτα κυρίως σε αγγλοσάξονες χώρες έδειξαν ότι τα πραγματικά προβλήματα του νωτιαίου μυελού κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να αποκατασταθούν.
Σε ότι αφορά την πρόληψη για αυτήν την ασθένεια υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο κενό
Οι μακροχρόνιες έρευνες έχουν καταδείξει τον τελευταίο καιρό ότι το πρόβλημα της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας έγκειται κατά κύριο λόγο σε μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος